18 rules for happy life

အီးေမလ္းမွ ရတာေလးကို မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ေသာ ဘ၀ေလးမ်ား ပိုင္ဆိုင္ၾကပါေစ...
Every Little Smile can touch Somebody's heart May U find hundreds of reasons to smile today and May U be the reason for someone else to smile always!

ကၽြန္မဘ၀ ရင္ခုန္သံ အပိုင္းအစမ်ား

ရင္ခုန္ေႏြးေထြးစြာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ ကာလေလးေတြ လူတိုင္းၾကံဳခဲ့ဖူးၾကမွာပါ။ အဲဒီလိုပဲ ကၽြန္မရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြကို ျပန္စဥ္းစားတိုင္း ရင္ခုန္ေႏြးေထြးစြာ ခံစားေနရဆဲပါ။ ဒါေပမယ့္ မေမ့ႏိုင္တဲ့ အဲဒီရင္ခုန္သံေတြက အရမ္းျဖဴစင္ခဲ့ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ထီေပါက္လို႔ ရင္ခုန္ခဲ့တယ္။ တခ်ိဳ႕ ကေတာ့လည္း စာေမးပြဲေအာင္လို႔၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့လည္း ခ်စ္သူဆီက အေျဖရလို႔၊ တခ်ိဳ႕ ကေတာ့လည္း ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အရာတစ္ခုကို ျဖစ္ခြင့္ရလို႔၊ တခ်ိဳ႕ ကေတာ့လည္း ေနရာေဒသ အသစ္အဆန္းကို သြားခြင့္ၾကံဳလို႔ စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ့။

ကၽြန္မရဲ့ ေမ့မရတဲ့ ရင္ခုန္သံကေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသူ ဘ၀ အခ်စ္ရဆံုး သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ပတ္သက္ေနပါတယ္။ သူနဲ႔ စေတြ႔တာကေတာ့ အလယ္တန္း စ,တက္ကတည္းကပါ။ သူရဲ့ နာမည္ကို သိကတည္းက သူကို႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးေနခဲ့ တာေပါ့။ ကၽြန္မ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ကာတြန္း ဇာတ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ့ နာမည္နဲ႔ တူေနတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သူလိုအပ္ရင္ အၿမဲတမ္းကူညီခ်င္ေနခဲ့တာေလ။ ဒါေပမယ့္ သူက ဘယ္သူ႔ဆီကမွ အကူအညီမလိုေအာင္ အစစအရာရာ ျပည့္စံုသူ တစ္ေယာက္ေလ။Show/Hide

ဒီလိုနဲ႔ အတူတူေက်ာင္းတက္လာခဲ့တာ ကိုယ္က သူ႔ကို သတိထားမိေပမယ့္ သူကေတာ့ သတိထားမိပံု မရပါဘူးေလ။ သူနဲ႔ အတူတူေက်ာင္းတက္ခြင့္ရတဲ့ ေနာက္ဆံုးတစ္ႏွစ္ ၉ တန္းမွာေတာ့ မေမ့ႏိုင္စရာေတြ အမ်ားႀကီး သူေပးခဲ့တယ္ေလ။ အဲဒီကာလေလးေတြကို ျပန္စဥ္းစားတိုင္း ရင္ခုန္သံေတြ ေႏြးေထြးေနဆဲပဲဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာ အသိဆံုးပါေလ။

၉-တန္း စာသင္ႏွစ္မွာ ေက်ာင္းေတြစဖြင့္လို႔ သူ႔ကို မျမင္ေတြ႔ရေတာ့ ေဘာ္ဒါေဆာင္ တစ္ခုခုကိုပဲ ေျပာင္းသြားၿပီလို႔ ထင္ေနခဲ့တာ။ ဒီလိုနဲ႔ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္နဲ႔ ေနလာလိုက္တာ ၃ လေလာက္ ေက်ာင္းတက္ၿပီးမွ ေက်ာင္းကိုေရာက္လာေတာ့ အေပ်ာ္ဆံုးသူက ကၽြန္မပဲေလ…။ သူ ေနမေကာင္းလို႔ ေဆးရံုတက္ေနရလို႔ ေက်ာင္းမလာႏိုင္တာ သိရေတာ့သနားကရုဏာ ပိုခဲ့ရတာေပါ့ရွင္။ သ႔ူကို ဆရာ၊ ဆရာမေတြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးက ၀ိုင္းၿပီးႏွစ္သိမ့္ၾကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေက်နပ္ေနတဲ့ အၿပံဳးေတြကို ေမ့မရခဲ့ဘူးေလ။

သူ႔အတြက္ ေက်ာင္းေနာက္က်လို႔ မမွီတဲ့စာေတြကူေရးေပးဖို႔ ဆရာမက ကၽြန္မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ကို တာ၀န္ေပးေတာ့ အားတက္သေရာနဲ႔ ထိပ္ဆံုးကေန ကူညီခဲ့တာပါ။ သူ႔ကို ကူညီဖို႔ အခြင့္အေရးကို ေစာင့္ေနခဲ့တာကို။ သူ႔ရဲ႕ စာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ လက္ေရးေတြပဲျဖစ္ေနေတာ့ သူသိခ်င္တာမွန္သမွ်ကို မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ စာေတြရွင္းျပခဲ့တာေတြလည္း ေမ့လို႔မရခဲ့ပါဘူးေလ။

ကၽြန္မတို႔ စာသင္ေက်ာင္းေဆာင္ရဲ့ ေရွ႕မွာ ပန္းၿခံေလးရွိတယ္။ ေနခင္းဘက္ ထမင္းစားနားခ်ိန္ဆိုရင္ ပန္းၿခံထဲမွာ စာက်က္ေနက်ေလ။ သူ မသိတာေလးေမးတိုင္း စာက်က္ဖို႔ေတာင္မွေမ့လို႔ သူနားလည္တဲ့ထိ ရွင္းျပေပးခဲ့တာေလ။ စာက်က္ေနက် အဲဒီပန္းၿခံေလးဟာ ဘယ္အခါနဲ႔မွ မတူေအာင္ သူအနားမွာ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ဟာ အရမ္းကို သာယာေနခဲ့တယ္ေလ။ သူ စာက်က္မရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလည္း စာေတြကူက်က္ရင္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ ေန႔ေလးကို ခုခ်ိန္ထိ ေမ့လို႔မရဘူးေလ။

အဲဒီအတြက္ေက်းဇူးတင္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို လက္ေဆာင္ေပးေတာ့ သူတို႔ေတြနဲ႔ မတူတဲ့ လက္ေဆာင္ကို ကၽြန္မရေတာ့ ေပ်ာ္လို႔မဆံုးဘူးေပါ့။ ခဲတံကိုပဲ ခၽြန္ၿပီးသံုးတတ္တဲ့ ကၽြန္မအတြက္ သူေပးတဲ့ ခဲဆံဗူးေလးကို သူကိုျပန္ေပးဖို႔ၾကိဳးစားေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီခဲဆံဗူးေလးဟာ ကၽြန္မအတြက္ သိမ္းထားစရာ သူေပးခဲ့တဲ့ ပထမဆံုးလက္ေဆာင္ေလးေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ သူရဲ့ ေမြးေန႔မို႔ ေက်ာင္းမတက္ဘူးဆိုၿပီး ခြင့္လာတိုင္တဲ့ သူရဲ့ စတိုင္က ကၽြန္မ အရမ္းရင္ခုန္ရတဲ့ အိပ္မက္ထဲက မင္းသားေလးေပါ့။ သူနဲ႔ေတြ႔တိုင္း ရင္ေတြခုန္ခဲ့ရတာ သူကေတာ့ရိပ္မိပံု မရပါဘူးေလ။ တီးရွပ္ အျဖဴ ၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအနက္၊ ရူးဖိနပ္ အနက္ေလးနဲ႔ ရွင္းသန္႔ေနတဲ့ သူ႔ကို မ်က္စိထဲက မထြက္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေန႔ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ အိမ္ျပန္ေတာ့ သူက ကၽြန္မ စက္ဘီးရဲ႕ေဘးမွာ ဆိုင္ကယ္ကို ျဖည္းျဖည္းေလးစီးကာ သူ႔ေမြးေန႔ အတြက္ ကၽြန္မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ကို လက္ေဆာင္ေပးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ အသားကို ျပန္ဆိတ္ၾကည့္ရေသးတယ္။ အိပ္မက္မ်ားလားလို႔ေလ။

ကၽြန္မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ ထံုးစံအတိုင္း မုန္႔ကိုအၿမဲတမ္း အတူတူမွ်ေ၀စားေနက် ဆိုေတာ့ မုန္႔တစ္ခုရွိတိုင္း ေလးေယာက္စားေနၾကေလ။ သူေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးက ေလးေယာက္လံုးအတြက္ပံုစံတူေတြပါပဲ။ ပါဆယ္တစ္ခုကို ဖြင့္လိုက္တိုင္း ေ၀ဖာေလးေတြျဖစ္ေနေတာ့ ေလးေယာက္အတူတူ စားၾကတာေပါ့။ ကၽြန္မရဲ့ ပါဆယ္ကိုဖြင့္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ၁၀၅၀ ဆိုတဲ့ ေလဘယ္ေလးကို စေတြ႔လိုက္ရေတာ့ အားလံုးကစိတ္၀င္စားသြားတာေပါ့။ အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ေ၀ဖာမဟုတ္ဘဲ ေဖါင္တိန္နဲ႔ ခဲသားေဘာပင္ေလး ျဖစ္ေနလို႔ေလ။ ကၽြန္မကို ခဲဆံဗူးေပခဲ့တုန္းက ခဲသားေဘာပင္မရွိဘူးဆိုၿပီး ျပန္ေပးတာကို သူကအမွတ္တရနဲ႔ ခဲသားေဘာပင္ေလး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တာကို ကၽြန္မ မသာယာဘဲ ေနပါ့မလား။ ကၽြန္မအတြက္ သိမ္းထားစရာ သူေပးခဲ့တဲ့ ဒုတိယလက္ေဆာင္ေလးေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းေတြတက္ၿပီး စာသင္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္တာကုန္ခါနီးမွာေတာ့ အမွတ္တရ စာေတြေရးေပးၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူကေလ ကၽြန္မအတြက္ “ေဟာင္းႏြမ္းျခင္း၊ ေျပာင္းလဲျခင္း၊ ကုန္ဆံုးျခင္းမရွိေသာ သံေယာဇဥ္မ်ားႏွင့္သာ ထာ၀ရအတြက္” လို႔ ေရးေပးေတာ့ ရင္ခုန္သံေတြ အတိုင္းအဆမရွိေပါ့ေလ။

ေသာ့ခပ္ စာအုပ္ေလးနဲ႔ သီခ်င္းေတြ ေရးေပးေတာ့ သီခ်င္းနားေထာင္တတ္တဲ့ အက်င့္မရွိတဲ့ ကၽြန္မက သီခ်င္းေတြကို မသိဘူးလို႔ေျပာေတာ့ CD ေခြကို ေက်ာင္းသားစံုညီပြဲေတာ္မွာ လက္ေဆာင္ေပးတယ္ေလ။ သီခ်င္းေတြဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အားလံုးက သူငယ္ခ်င္း သီခ်င္းေတြပဲဆိုေတာ့ ေမ့ေမ့ရဲ့ မသကၤာတဲ့ မ်က္လံုးေတြကိုေတာင္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆီက ငွားလာတာပါ ဆိုၿပီးေတာ့ မညာတတ္ဘဲ ညာလိုက္ရတယ္။ သူ႔ကို ဘာေတြလဲမသိဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ျပန္ေပးေတာ့ သူရဲ့ သာယာတဲ့ ရယ္သံေလးကို ရင္ထဲမွာ အထပ္ထပ္ၾကားေယာင္ ေနမိေနတယ္။

ဆရာကန္ေတာ့ပြဲေန႔မွာေလ အားလံုးက စာေမးပြဲေတြေျဖၿပီးၾကရင္ ေက်ာင္းၾကီးပိတ္လို႔ ခြဲရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ မ်က္ရည္ေတြကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ ၀ဲရတဲ့မ်က္ရည္ ဟာ သူနဲ႔ ခြဲရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ဆိုရင္ ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္။ အားလံုးကိုယ္စီႏႈတ္ဆက္ၾကၿပီး ျပန္ဖို႔ရာအတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီးခါမွ သူငယ္ခ်င္းက ပန္း၀ယ္သြားမယ္ အေဖၚလိုက္ခဲ့ဆိုေတာ့လည္း မျငင္းခ်င္ဘူးေလ။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ လူေတြ ရႈပ္ယွက္ခပ္ေနတဲ့ ေျမာင္းေဘာင္ေပၚမွာ ဆိုင္ကယ္စီးမကၽြမ္းတဲ့ ကၽြန္မက သူငယ္ခ်င္းကိုေနာက္မွာထားၿပီး ဆိုင္ကယ္စီးၿပီးထြက္လာေတာ့ ေျမာင္းထဲထိုးက်ေတာ့မလို႔ေလ။

ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ သူကေရာက္လာၿပီး လိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုၿပီး ေခၚသြားလိုက္တာ ပန္းၿခံ မဟုတ္ပဲ ေရတံခြန္ေတာင္ကို ေရာက္သြားပါေလေရာေလ။ ေတာင္ေပၚကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ တခါမွမေရာက္ဖူးတဲ့ ကၽြန္မကေတာ့ အေၾကာက္တရားေတြပိုလို႔ေပါ့ေလ။ ေတာင္ေပၚေရာက္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတြ႔မွ အေၾကာက္ေျပေတာ့တယ္။ သူကေတာ့ ေအးေအး ေဆးေဆးေလးပဲ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူက ကၽြန္မအတြက္ သူရဲေကာင္းၾကီးေပါ့ေလ။

ေနာက္တစ္ေန႔ က်ဴရွင္ သြားၿပီးစာက်က္ၾကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ ဆရာမရဲ့ ဗိုက္တင္းေၾကာဆြဲလိမ္တာကို ခံလိုက္ရပါတယ္။ ဆရာေတြကို ကန္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ကတည္းက ေသခ်ာမွာလိုက္ပါတယ္ ကန္ေတာ့ပြဲၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ကို တန္းတန္းမတ္မတ္ျပန္ၾကဖို႔ေလ။ သူနဲ႔လိုက္သြားတဲ့အတြက္ ေပးသမွ်အျပစ္ဒဏ္ကို ခံယူဖို႔ အတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္ေလ။

အဲဒီတုန္းက သူဟာ ကၽြန္မအတြက္ မရွိခဲ့တာေတြ ေပးခဲ့တယ္။ မႀကံဳဖူးတာေတြကို ႀကံဳေတြ႔ေစခ့ဲတယ္။ မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာေတြကို လိုက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ မခံစားဖူးတဲ့ ခံစားခ်က္ အသစ္ေတြကိုေပခဲ့တယ္။ သူဟာ ကၽြန္မအတြက္ အသစ္မဆန္းေတြကို ဖန္တီးေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မကို ၾကည့္တဲ့ သူ႔ရဲ့မ်က္လံုးေတြက အရမ္းပဲ ရိုးသားေနခဲ့ပါတယ္။

ေက်ာင္းကိုလာတိုင္း ရွင္းသန္႔တဲ့ သူ႔ရဲ့ စတိုင္၊ ခ်ဳိသာစြာေျပာဆိုတတ္တဲ့ သူ႔ရဲ့ အသံေလးေတြ၊ သာယာတဲ့ သူရဲ့ ရယ္သံေလးေတြ၊ ရုိးသားျဖဴစင္တဲ့ သူရဲ့ အၾကည့္ေတြ၊ ေႏြေထြးစြာဆက္ဆံတတ္တဲ့ သူ႔ရဲ့ အျပဳအမူေတြနဲ႔ ၁၀-တန္း တစ္ႏွစ္တာ ေ၀းကြာခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ ကမၻာေလာကႀကီး ခဏရပ္တန္႔သြားသလို ပါပဲေလ။

ယေန႔ေခတ္မွာ အရမ္းကို ကူးစက္မွဳ မ်ားလာတဲ့ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ B ေရာဂါအေၾကာင္း

အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဆိုတာ အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ (Hepatitis B Virus, HBV) ေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားရတဲ့ ကူးစက္ေရာဂါ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ဟာ လူအပါအ၀င္ အဆင့္ျမင့္သတၱ၀ါမ်ားရဲ့ အသည္းကို ကူးစက္ႏိုင္ျပီး အသည္းေရာင္ယမ္းျခင္းကို ျဖစ္ေစပါတယ္။

ယေန႔ကမၻာေပၚမွာ ရွိရွိသမွ်ေသာ လူဦးေရေတြ အားလံုးရဲ့ သံုးပံုတစ္ပံုခန္႔ ျဖစ္တဲ့ လူေပါင္း သန္းႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္မွာ အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ ရွိေနတယ္လို႔ ကမၻာ့က်န္းမာေရး ပညာရွင္မ်ားက ခန္႔မွန္းေျပာဆိုပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာမွ ၆ပံု ၁ပံု ျဖစ္တဲ့ သန္း ၃၅၀ ေသာ လူသားမ်ားဟာ နာတာရွည္ပိုးသယ္ေဆာင္သူမ်ား (chronic carriers) မ်ား အျဖစ္ တည္ရွိေနၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

2002 estimate of disability-adjusted life year for hepatitis B per 100,000 inhabitants.


no data ≤ 10 10–20 20–30 30–40 40–50 50–80

80–100 100–120 120–150 150–200 200–500 ≥ 500Show/Hide

အခုဆိုရင္ ဒီ အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ေရာဂါဟာ အာရွတိုက္နဲ႔ အာဖရိကတိုက္ရဲ့ ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကူးစက္မွဳျမန္ေသာ ကပ္ေရာဂါ အသြင္ေဆာင္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ လူဦးေရ မ်ားလြန္းလွတဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ျပည္နယ္ေဒသတစ္ခုရွိ အတူေနလူမ်ားမွာ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ ေတြ႔ရွိရတဲ့ ေရာဂါတစ္ခုေတာင္ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ တရုတ္အစိုးရရဲ့ တရား၀င္ထုတ္ျပန္တဲ့ က်န္းမာေရး အခ်က္အလက္ေတြအရ သိရပါတယ္။

ပိုးဟာ ကိုယ္ထဲမွာ ရွိေနရာကေန အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ကိုယ္ခံအားက်သြားရင္ ရုတ္တရက္ ေရာဂါ စျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီလို အသည္းအသန္ကာလတို ကာလ (Acute Stage) မွာ အသည္းေရာင္ယမ္းျခင္း၊ ေအာ့အန္ျခင္း၊ အသား၀ါလာျခင္းေတြ ျဖစ္လာျပီး တခ်ိဳ႕ဆို အသက္အႏၱရာယ္ေတာင္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဒီပိုးဟာ အသည္းေျခာက္ျခင္းနဲ႔ အသည္းကင္ဆာ တို႔ကို ျဖစ္ေစႏိုင္လို႔ပါ။

အသည္းကင္ဆာဟာ တကယ္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ေသႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေရာဂါမ်ိဳးပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လက္ရွိ အေကာင္းဆံုး အထိေရာက္ဆံုး ကင္ဆာေဆးသြင္းကုထံုး (Chemotherapy) ေတြ (ခီမိုသြင္းသည္ဟု လူသိမ်ားသည္) ကိုေတာင္မွပဲ တံု႔ျပန္မွဳပမာဏ အရမ္းနည္းလြန္းလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေၾကာက္ပါနဲ႔။ ဒီေရာဂါဟာ ကာကြယ္ေဆးနဲ႔ စိတ္ခ်စြာ ကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္။

အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ပိုးရဲ့ တည္ေဆာက္ပံုကို ရိုးရွင္းစြာ ရွင္းျပထားတဲ့ ပံုေလးပါ
ဒီအသည္းေရာင္အသား၀ါ B ပိုးဟာ HIV ပိုးနဲ႔လည္း မ်ိဳးပြားပံုခ်င္း တူတဲ့အတြက္ အေမရိကန္အစားအေသာက္ႏွင့္ ေဆး၀ါးကြပ္ကဲေရးအဖြဲ႔ (FDA) က HIV ပိုးရဲ့ မ်ိဳးပြားျခင္းကို ေႏွာင့္ယွက္ တားဆီးႏိုင္တဲ့ ေဆးတစ္မ်ိဳးကို အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ေရာဂါမွာလည္း ကုသႏိုင္ေၾကာင္း မၾကာေသးမီကမွ ေထာက္ခံခ်က္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီပိုးကို ႏိုင္နင္းတဲ့ တျခားေဆးေတြလည္း ေပၚေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရာဂါလကၡဏာမ်ား
အသည္းေရာင္ စျပဳလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ လူဟာ ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္မွန္းမသိဘဲ တေရွာင္ေရွာင္ တပိန္ပိန္နဲ႔ လူမမာ ျဖစ္လာပါတယ္။ စားရေသာက္ရတာ အရသာမရွိဘဲ ခံတြင္းပ်က္တယ္။ ပ်ိဳ႕တတ္ ေအာ့အန္တတ္တယ္။ ကိုယ္ေတြလက္ေတြ နာျပီး အဖ်ားေငြ႔ေငြ႔ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဆီးအေရာင္ရင့္လြန္းအားၾကီးျပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အသား စ ၀ါလာပါတယ္။
အသည္းေရာင္ အသား၀ါ ဆိုရင္ ဘယ္ပိုးေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ အေရျပားေတြ ယားယံတတ္ပါတယ္။ အသည္းေရာင္ျခင္းရဲ့ ထူးထူးျခားျခား ေရာဂါလကၡဏာ တစ္ခုက စီးကရက္ ေသာက္သူေတြမွာဆိုရင္ စီးကရက္ကို အရသာမေတြ႔ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူနာအမ်ားစုဟာ ဒါေတြ ျဖစ္ျပီးရင္ ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာ ျပန္ေကာင္း လာတတ္ပါတယ္။

ပင္ကို ကိုယ္ခံအားမေကာင္းတဲ့ အရက္အလြန္အကြ်ံေသာက္တဲ့ လူအနည္းစုဟာ အလြန္ျပင္းထန္တဲ့ ေရာဂါတစ္မ်ိဳး ျဖစ္တဲ့ အသည္း၏လုပ္ငန္းမ်ား အားလံုးရပ္ဆိုင္းသြားျခင္း (Fluminant Hepatic Failure) ျဖစ္ျပီး က်န္ခဲ့တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါျဖစ္ရင္ေတာ့ အသက္အႏၱရာယ္က ေတာ္ေတာ္ နီးစပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔လူေတြမွာလဲ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ဟာ ကိုယ္ထဲမွာ ရွိေနေပမယ့္ လံုး၀လကၡဏာမျပဘဲ လိုအပ္မွဳ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ေဆးစစ္ေတာ့မွ ရွိေနေၾကာင္း သိရတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။

ဒီလိုလူေတြမွာက်ေတာ့ ကိုယ္ထဲမွာ အသည္းက ေရာင္လိုက္ အဲလိုေရာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဖ်ားလိုက္၊ ေနလို႔မေကာင္း ျဖစ္လိုက္၊ ညာဖက္နံရိုးေအာက္က ထိုးေအာင့္လိုက္၊ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ၾကီး ျဖစ္လိုက္နဲ႔ တစ္ခါတစ္ေလ သိေတာင္မသိလိုက္ဘဲ ျပန္ေကာင္းသြားလိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုနာတာရွည္ အသည္းေရာင္ျခင္း (Chronic Hepatitis) မ်ိဳးက်ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာလာရင္ အသည္းေျခာက္ေရာဂါ ျဖစ္သြားျပီး အသည္းကင္ဆာကူးဖို႔ အရမ္းနီးစပ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ပိုး ရွိေနျပီဆိုတာ သိတာနဲ႔ အရက္ေသစာကို လံုး၀ေရွာင္ဖို႔အထိ လိုအပ္ပါတယ္။ ပိုးရွိလ်က္သားနဲ႔ မေရွာင္ရင္ေတာ့ ပံုမွန္ေသာက္တဲ့သူေတြထက္ အသည္းေျခာက္ အသည္းကင္ဆာျဖစ္ဖို႔ အဆေပါင္းမ်ားစြာကို နီးစပ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက အဲလို အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ေရာဂါ ရွိတဲ့သူေတြမွာ Membranous Glomerulonephritis လို႔ေခၚတဲ့ အေျမွးပါးေက်ာက္ကပ္ေရာင္ေရာဂါလည္း ရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ ဗိုင္းရပ္စ္ရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ ျဖစ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆးရံုေဆးခန္းေတြမွာ ေက်ာက္ကပ္ေရာင္လို႔ ေရာက္လာတဲ့ လူနာတိုင္းကို B ပိုးရွိမရွိ စစ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ Polyarteritis nodosa လို႔ေခၚတဲ့ အဆစ္ေတြအမ်ားၾကီး တျပိဳင္နက္ေရာင္တဲ့ အဆစ္ေရာင္ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးလည္း တြဲျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလို အဆစ္ေရာင္ေရာဂါနဲ႔ လာရင္လည္း အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ပိုး ရွိမရွိ စစ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ေၾကာင့္ အသည္းထိခိုက္ပ်က္စီးပံု
ဒီပိုးဟာ ၀င္လာတာနဲ႔ အသည္းမွာ စုစည္းျပီး အသည္းဆဲလ္ေတြ ပံုမွန္ပြားမ်ားေနတဲ့ ျဖစ္စဥ္ကို ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ပါတယ္။ ဒီလို အသည္းဆဲလ္ေတြ အသစ္ပြားလာျခင္းမွာ ေႏွာင့္ေႏွးသြားေစျခင္းဟာ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ရဲ့ အဓိက ေရာဂါပံုစံျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအခါမွာ ကိုယ္ခံအားစနစ္က ဒီပိုးကို ျပန္တိုက္ပါတယ္။ စစ္ျဖစ္ေတာ့ ရြာပ်က္ ဆိုသလို ခုခံအားစနစ္က ထုတ္လိုက္တဲ့ လက္နက္ေတြဟာ ဗိုင္းရပ္စ္ေတြကို ရွင္းလင္းသုတ္သင္ ပစ္ရံုမက အသည္းဆဲလ္ေတြကိုပါ ထိခိုက္ပ်က္စီးေစပါတယ္။ ဒီေမြးရာပါ ကိုယ္ခံအားစနစ္ (Innate Immunity) ေၾကာင့္ ထိခိုက္မွဳက မေျပာပေလာက္တဲ့ အေနအထားပဲ ရွိပါေသးတယ္။ Adaptive Immunity လို႔ေခၚတဲ့ ဆင့္ပြားေျပာင္းလဲကိုယ္ခံအားစနစ္က ဗိုင္းရပ္စ္ကို သုတ္သင္ဖို႔ Virus-Specific Cytotoxic T Lymphocytes (CTLs) လို႔ေခၚတဲ့ ေသြးျဖဴဥဆဲလ္တစ္မ်ိဳးကို ေနာက္ဆံုးေပၚ လက္နက္ဆန္းအေနနဲ႔ ထုတ္ျပီး တိုက္ေတာ့မွပဲ အသည္းဟာ တကယ္အနာတရ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။

CTLs ေတြဟာ ေဟာ့ရမ္းျပီး အသိဥာဏ္နည္းတဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ေတြပါပဲ။ အသည္းေရာင္ အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ေတြကို ရွင္းတဲ့ေနရာမွာ ဗိုင္းရပ္စ္ကိုသာမက ဗိုင္းရပ္စ္ရွိေနတဲ့ အသည္းဆဲလ္ေတြကိုပါ antiviral cytokines ေတြ ထုတ္လႊတ္ျပီး ဖ်က္ဆီးပစ္ပါတယ္။ CTLs ေတြဟာ ဗိုင္းရပ္စ္ကိုပဲ သတ္ဖို႔ေတာ့ ရည္ရြယ္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔တို႔ေၾကာင့္ အသည္းဆဲလ္ေတြ ပ်က္စီးေစတဲ့အျပင္ သူ႔တို႔ေၾကာင့္ပဲ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိဘဲ အကုန္ဖ်က္မယ္ဆိုတဲ့ ေတာေၾကာင္ေတြ လို႔ တင္စားရမယ့္ antigen-nonspecific inflammatory cells ေတြ ထြက္လာျခင္းဟာလည္း အဆိုးဆံုး ပ်က္စီးမွဳကို တြန္းပို႔လိုက္တာပါပဲ။ ေျမွာက္ေပးတဲ့ platelets လို႔ေခၚတဲ့ ေသြးဆဲမႊားေတြ ေၾကာင့္လည္း အသည္းရဲ့ အေျခအေနဟာ ပိုဆိုးလာေနပါတယ္။

ဒီအသည္းမ်ိဳးပိုင္ရွင္က ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာမွ အရက္ထပ္ေသာက္ဦးမယ္ဆိုရင္ အသည္းဆဲလ္ေတြဟာ တိုင္းျပည္ပ်က္ခ်ိန္ လာေ၀တဲ့ ရိကၡာေတြစားျပီး အစာအဆိပ္သင့္ရသလို မေႏွးအျမန္ မ်ိဳးျပဳတ္ကုန္ၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ေရာဂါကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္း

အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးရဲ့ အဓိကကူးစက္လမ္းေၾကာင္းဟာ ပိုးပါတဲ့ ေသြးသြင္းမိျခင္းနဲ႔ ေရာဂါရွိသူရဲ့ ခႏၶာကိုယ္က ထြက္တဲ့ အရည္မ်ားကို ထိေတြ႔မိျခင္း တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ အကာအကြယ္မပါတဲ့ လိင္ဆက္ဆံျခင္း၊ ေရာဂါပိုးပါတဲ့ ေသြးသြင္းမိျခင္း၊ ေဆးထိုးအပ္ေတြ ေဆးထိုးျပြန္ေတြကို တစ္ခါသံုး မသံုးဘဲ ျပန္သံုးျခင္း၊ ေရာဂါပိုးရွိတဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ကေန ကေလးဆီကို ေမြးဖြားစဥ္ ေမြးလမ္းေၾကာင္းကို ျဖတ္ခ်ိန္မွာ ကူးတတ္ျခင္း တို႔ဟာ အမ်ားဆံုး ကူးစက္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းေတြပါပဲ။ မိခင္ဟာ ေသြးေဖာက္စစ္ထားလို႔ HBsAg (+) ဆိုရင္ ကေလးဆီကို ကူးဖို႔ ၂၀% အႏၱရာယ္ ရွိျပီး HBeAg (+) ဆိုရင္ေတာ့ ၉၀%ေလာက္ အႏၱရာယ္ ရွိတယ္လို႔ ေလ့လာမွတ္သားဖူးပါတယ္။

(ၾကိဳတင္ကာကြယ္မွဳေတြ လုပ္ထားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီရာခိုင္ႏွဳန္းေတြကို ေလွ်ာ့ခ်လို႔ ေသခ်ာေပါက္ရပါတယ္လို႔ အသည္းအထူးကုဆရာ၀န္ၾကီး တစ္ဦးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားဘ၀က သင္ၾကားေပးခဲ့ဖူးပါတယ္)

အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွာ ရွိေနရင္ သူနဲ႔ အတူေနသူမ်ား သတိထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသားခ်င္း ထိရံုနဲ႔ လံုး၀မကူးေပမယ့္ အေရျပားမွာ ေပါက္ျပဲမွဳ တစ္ခုခု ရွိေနမယ္ဆိုရင္ ကူးႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ခႏၶာကိုယ္က ထြက္တဲ့ အရည္ေတြ တံေတြး စတာေတြကို ထိေတြ႔မိရင္လည္း ကူးစက္ႏိုင္ပါတယ္။

(ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ကူးစက္မွဳ အမ်ားဆံုး လမ္းေၾကာင္းကေတာ့ လမ္းေဘး စားေသာက္ဆိုင္ေတြက ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္စားျပီးသြားတဲ့ ပန္းကန္နဲ႔ ဇြန္းကို ေရကေလးနဲ႔ အသာေလးက်င္းျပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ထည့္ေပးေနတဲ့ အတြက္ ေရာဂါရွိတဲ့သူ စားသြားျပီးေနာက္ အဲဒီဇြန္းမွာ ေသခ်ာေပါက္ အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ရွိေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီဇြန္းနဲ႔ပဲ စားလိုက္ရံုနဲ႔ ကူးမွာ ေသခ်ာတယ္။ အိမ္ကိုပါဆယ္ထုပ္ျပီး စားရင္ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားသားေတြလို ကိုယ့္ဇြန္းနဲ႔ ကိုယ္ ယူလာစားရင္ အေကာင္းဆံုးပါပဲ လို႔ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္)

ဒါေပမယ့္လည္း လက္ရွိ အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ရွိေနတဲ့ လူေတြအားလံုးရဲ့ အနည္းဆံုး ၃၀%မွာ အထက္ပါ ကူးစက္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းမ်ား တစ္ခုမွ ထင္ထင္ရွားရွား မရွိၾကတာ ထူးဆန္းစြာ သိရပါတယ္။

(ဆိုလိုခ်င္တာက ကာကြယ္ေဆး ထိုးထားျခင္းသည္သာ စိတ္အခ်ရဆံုး ကာကြယ္နည္း ျဖစ္ပါတယ္။ )
ကုသမွဳ
ရုတ္တရက္ အသည္းေရာင္ယမ္းျခင္းအတြက္ အတိအက် ကုသမွဳ မလိုပါဘူး။ လူနာရဲ့အေျခအေနကို ၾကည့္ျပီး ေစာင့္ေရွာက္ကုသမွဳ (Supportive Treatment) မ်ိဳး ေပးရံုနဲ႔ အရြယ္ေရာက္ျပီး လူနာေတြမွာ ဆိုရင္ သူ႕အလိုလို ျပန္ေကာင္းသြားပါတယ္။ အရမ္းကို ကိုယ္ခံအားက်ေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ အသည္းၾကီးတစ္ခုလံုး ေရာင္ယမ္းေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ရွိသူေတြမွာပဲ ဗိုင္းရပ္စ္သတ္ေဆးႏွင့္ကုသမွဳ (antiviral treatment) ေပးစရာ လိုတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး လိုအပ္တဲ့ လူနာအေရအတြက္ကလည္း ၁% ေအာက္ နည္းတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

နာတာရွည္ အသည္းေယာင္ရမ္းျခင္း မွာက်ေတာ့ အသည္းပ်က္စီးမွဳ အေျခအေနကို တိုင္းဖို႔ အသည္းအင္ဇိုင္းပမာဏေတြ စစ္ေဆးရပါတယ္။ ဗိုင္းရပ္စ္ရဲ့ DNA ပမာဏ အနည္းအမ်ား ပမာဏကိုပါ စစ္ေဆးျပီး ကုသမွဳေတြ ေပးပါတယ္။

ယေန႔ေပၚျပီးသမွ် ေဆးေတြမွာ ဘယ္ေဆးကမွ အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ေတြအားလံုးကို ကိုယ္ထဲကေန ရာႏွဳန္းျပည့္ ဖယ္ရွားႏိုင္စြမ္း မရွိေသးေပမယ့္ ပြားမ်ားျခင္းကို တားဆီးႏိုင္ျပီး အသည္းထိခိုက္မွဳဒဏ္ကို အနည္းဆံုးေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္တဲ့ ေဆးေကာင္းေတြ ေပၚေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ေဘးကင္းအစြမ္းထက္ေၾကာင္း လိုင္စင္ရျပီးသား ေဆး ၇ မ်ိဳး လက္ရွိေပၚေပါက္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေဆးေတြကေတာ့
1. lamivudine (Epivir),
2. adefovir (Hepsera),
3. tenofovir (Viread),
4. telbivudine (Tyzeka)
5. entecavir (Baraclude) နဲ႔ ကိုယ္ခံအားစနစ္ကို ျမွင့္တင္ေပးမယ့္
6. interferon alpha-2a နဲ႔
7. PEGylated interferon alpha-2a (Pegasys) တို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိပါတယ္။

(ျမန္မာႏိုင္ငံက အထူးကုေဆးခန္းေတြမွာလည္း ဒီေဆးေတြထဲက အခ်ိဳ႕နဲ႔ ကုသမွဳေတြ ေပးႏိုင္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္)

ေရာဂါရလဒ္အဆိုးအေကာင္း (Prognosis)
အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ေရာဂါဟာ ျဖစ္တဲ့လူရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ခံႏိုင္အားအေပၚ မူတည္ျပီး လပိုင္းအတြင္း သူ႔ဟာသူေပ်ာက္သြားေသာ (self-limiting) ေရာဂါမ်ိဳးလည္း ကံေကာင္းရင္ ျဖစ္ႏိုင္သလို နာတာရွည္ (long-standing) ေရာဂါမ်ိဳးလည္း ျဖစ္သြားႏိုင္တဲ့ ေရာဂါျဖစ္ပါတယ္။
ကေလးေတြ ကူးစက္ခံရရင္ေတာ့ ပိုးေတြကို လူၾကီးေတြလို ကိုယ္ခံစြမ္းအားသက္သက္နဲ႔ ရွင္းပစ္ႏိုင္ဖို႔ မလြယ္လွပါဘူး။ ကေလးၾကီးေတြနဲ႔ အရြယ္ေရာက္ျပီးသူေတြမွာ ဆိုရင္ေတာ့ အသည္းေရာင္ျပီးေနာက္ ၉၅% ဟာ အျပည့္အ၀ျပန္ေကာင္းသြားျပီး ရာသက္ပန္ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ကို ျပီးသြားတယ္ လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးေတြမွာ ဆိုရင္ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ၃၀% ေလာက္ပဲ ရႏိုင္ျပီး အေမဆီက ကူးသြားတဲ့ ေမြးကင္းစကေလးေတြဆိုရင္ ၅% ေလာက္ပဲ ရႏိုင္ပါေတာ့တယ္။

ဒီလို အကူးစက္ခံလိုက္ရတဲ့ ေမြးကင္းစကေလးေတြဟာ ဆိုရင္ လူ႔သက္တမ္းရဲ့ ၄၀% ေလာက္ပဲ ေနရေတာ့မွာ ျဖစ္ျပီး အသည္းေျခာက္ေရာဂါ (သို႔) အသည္းကင္ဆာေရာဂါ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ေသဆံုးရဖို႔ ေသခ်ာသေလာက္ပဲလို႔ သိရပါတယ္။ အသက္ ၁ ႏွစ္ကေန ၇ ႏွစ္အထိ ကေလးငယ္ေတြ ကူးစက္ခံရရင္ေတာ့ ၇၀%ေလာက္ေသာ အေရအတြက္ေလာက္က ပိုးေတြကို ကိုယ္ခံအား တက္လာတာနဲ႔အမွ် ရွင္းပစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ ေတြ႔ရွိထားတဲ့ သုေတသနရလဒ္ တစ္ခုလည္း ရွိပါတယ္။

အသည္းေရာင္အသား၀ါ B ရွိတဲ့သူေတြမွာ အသည္းေရာင္အသား၀ါ D ပါ တြဲလာတတ္တာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီလို ပိုးႏွစ္မ်ိဳး တြဲျဖစ္ရင္ေတာ့ အသည္းေျခာက္ေရာဂါနဲ႔ အသည္းကင္ဆာေတြ ျဖစ္ႏိုင္စြမ္း ပိုမ်ားလာေစ ႏိုင္ပါတယ္။

(mutdfan.com မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။)

ဘာလဲ အခ်စ္ဆိုတာ

လူမွန္ရင္ အခ်စ္နဲ႔ မကင္းၾကပါ။ ဘယ္လိုအေျခအေနပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လိုဘ၀မ်ိဳးမွာပဲ ရွင္သန္ရွင္သန္၊ အခ်ိန္တန္လာရင္ အခ်စ္ဆိုတဲ့ ပန္းေလးက ပြင့္လန္းလာတတ္စၿမဲပါ။ ကေလးဘ၀အရြယ္ လူလားမေျမာက္ခင္တုန္းကေတာ့ မိဘခ်စ္၊ သူငယ္ခ်င္းခ်စ္၊ ဆရာခ်စ္…အခ်စ္ေတြ ရွိခဲ့ၾကတာပဲ။ ဘာလဲ အခ်စ္ဆိုတာကေတာ့ အဲဒီအခ်စ္ေတြကို မဆိုလိုပါဘူး။ အရြယ္ေရာက္လို႔လာတဲ့အခါမွာေတာ့ စိတ္ကူးေလးေတြ ယဥ္လာၾကတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကိဳက္အတိုင္း ကိုယ့္ခ်စ္သူကို စိတ္ကူးထဲမွာ ပံုေဖာ္လာၾကတယ္။ အခ်စ္သီခ်င္းေလးေတြ ၾကိဳက္လာတယ္။ ဆိုတတ္လာတယ္။ အခ်စ္ကဗ်ာေလးေတြ ၾကိဳက္လာတယ္။ အခ်စ္ကဗ်ာေလးေတြ ေရးလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရည္းစားေလး သို႔မဟုတ္ ရည္းစားေလးေတြ ထားလိုက္ၾကတယ္။ “အခ်စ္”ဆိုတဲ့ စကားက ပါးစပ္ဖ်ားကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီေပါ့။

ပထမဆံုး အခ်စ္နဲ႔ အဆင္ေျပတဲ့သူေတြ ေျပၾကတယ္။ အဆင္ေျပတဲ့သူေတြက အခ်စ္ဆိုတာကို ခ်စ္စရာေလးလို ကိုးကြယ္ေတာ့တာေပါ့။ သူတို႔ကို “အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ” သြားေမးၾကည့္ရင္ အခ်စ္ဆိုတာ ၾကည္ႏူးစရာေပါ့၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေပါ့လို႔ ေျဖၾကလိမ့္မယ္။ အခ်စ္နဲ႔ အဆင္မေျပတဲ့သူ၊ အသည္းကဲြသူေတြကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကို ရြံမုန္းစရာ၊ ေၾကာက္စရာလို႔ သေဘာထားၾကမယ္။ အသည္းကဲြတာအတြက္ အေၾကာင္းျပစရာ ခိုင္ခုိင္လံုလံု ရွိေနေသးရင္ေတာ့ “အခ်စ္ဆိုတာ ဘာၾကီးမွန္း မသိပါဘူး”လို႔ ေျဖတတ္ၾကတယ္ေလ။

Show/Hide

အခ်စ္ဆိုတာကလည္း ေျပာရအခက္သားေနာ္။ “အခ်စ္လား၊ ေတာ္ပါၿပီ၊ ေၾကာက္ပါၿပီ”လို႔ ေအာ္ေနခဲ့တာေတာင္ မထင္မွတ္တဲ့ အေျခအေနကေန ျပန္လည္ႏိုးထလာတတ္တာပဲ။ တစ္စံုတစ္ရာေသာ ဘ၀အေျခအေနေၾကာင့္ အခ်စ္ဆိုတာကို မရွာေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ထားသူကိုေတာင္ မထင္မွတ္ဘဲ ၀င္လာတတ္ေသးတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ တကယ့္ကို အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္လြန္းပါတယ္။

ဘ၀ကို လန္းဆန္းတက္ၾကြေစတာလည္း အခ်စ္ပဲ။
စိတ္ဓာတ္ေတြ က်ေစတာလည္း အခ်စ္ပဲ။
ေလာကၾကီးကို အေကာင္းျမင္ေစတာလည္း အခ်စ္ပဲ။
တစ္ေလာကလံုးကို အဆိုးျမင္ေစတာလဲ အခ်စ္ပဲ။
စိတ္ထားေကာင္းေကာင္းေတြ ေမြးျမဴေပးတတ္တာလည္း အခ်စ္ပဲ။
မလိုတမာစိတ္ေတြ၊ ဆိုးသြမ္းစိတ္ေတြ ျဖစ္ေစတာလည္း ဒီအခ်စ္ပဲ။
အဲဒီေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ေကာင္းလားဆိုးလားဆိုတာေတာင္ ေျပာရခက္ေနၿပီေနာ္။

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ “႐ူးသြပ္မႈတစ္ခု”ပဲလား မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အခ်စ္စိတ္ျဖစ္လာရင္ ေၾကာက္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ေနတတ္တယ္ေလ။ သခၤ်ိဳင္းဆိုရင္ ေၾကာက္တတ္တဲ့သူကလည္း ခ်စ္သူဆီသြားရမယ္ဆိုရင္ မေၾကာက္မရြံ႕ ျဖတ္သြားရဲတာပဲ မဟုတ္လား။ မိဘေၾကာက္တဲ့သူေတြလည္း မိဘေတြကို ဖီဆန္ရဲတာပဲ မဟုတ္လား။ အခ်စ္အတြက္နဲ႔ ဘ၀ေတြ စြန္႔လႊတ္၊ ေရရာတဲ့ဘ၀အေျခအေနကေန မေရရာမေသခ်ာမႈေတြဆီ သြားလိုသြား။ အိပ္ေရးပ်က္မခံႏုိင္တဲ့သူက တစ္ညလံုး စကားေတြ ေျပာလိုေျပာ။ အလွျပင္တာ မၾကိဳက္တဲ့သူက အလွေတြ ျပင္လိုျပင္။ ဖုန္းဖိုးပိုက္ဆံ ႏွေျမာတတ္သူက ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ သူနဲ႔သာဆိုရင္ဆိုၿပီး တစ္ညလံုး ဖုန္းေတြ ေျပာလိုေျပာ……….။ အမ်ားၾကီးပါပဲေလ။ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္လိုက္တာေနာ္။

တစ္ခ်ိဳ႕က အခ်စ္ဆိုတာ အားကိုးျခင္းတဲ့။ အဲဒီလိုလည္း ဟုတ္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕က ေပးဆပ္ခ်င္လို႔ အခ်စ္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတတ္ၾကတယ္ေလ။ အားကိုးခ်င္မႈ၊ မွီခိုခ်င္မႈကေန အခ်စ္စိတ္ ျဖစ္လာတတ္သလို သနားစိတ္၊ ကူညီလိုစိတ္ေတြကေနလည္း အခ်စ္ဆိုတာ ျဖစ္လာတတ္တာပဲ မလား။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဆရာလုပ္ခ်င္စိတ္ကေန အခ်စ္စိတ္ ျဖစ္လာတတ္ၾကတယ္။ ေကာင္မေလး ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး ငါ ျပဳျပင္ေပးလိုက္ရင္ ျဖစ္မွာပါ၊ ဒီေကာင္ေလး အရက္ဘယ္ေလာက္ေသာက္ေသာက္ ငါ ထိန္းေပးလိုက္ရင္ ရမွာပါ၊ …. အဲဒီလိုု ဆရာလုပ္ခ်င္စိတ္ကလည္း အခ်စ္စိတ္ကို ျဖစ္ေစတတ္တာပဲေလ။ အဲဒီေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာလို႔မရတဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးလား။ အဲဒီလိုပဲ ဆိုလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။

အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ေျပာျပမယ္ေနာ္။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက နာဆစ္ဆပ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အရမ္းေခ်ာ၊ အရမ္းလွတယ္တဲ့။ သူ႕ကို နတ္သမီးေလးတစ္ပါးက ၾကိဳက္ေနသတဲ့။ သူက ဘယ္ေလာက္ၾကိဳက္ၾကိဳက္ နာဆစ္ဆပ္ကေတာ့ လံုး၀စိတ္မ၀င္စားပါဘူးတဲ့။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် နတ္သမီးေလးက နာဆစ္ဆပ္ရဲ႕ အခ်စ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနသတဲ့။ ရက္ေတြၾကာၿပီး နာဆစ္ဆပ္က သူ႕ကို မခ်စ္ဘူးဆိုတာ သိရေတာ့ တစ္ေန႔တစ္ျခား ပိန္လာတယ္တဲ့။ နတ္သမီးေလးက ပိန္လာေတာ့ နတ္သမီးေတြကို အုပ္ထိန္းတဲ့ နတ္သမီးၾကီးက ဘာျဖစ္တာလဲေမးေတာ့ နာဆစ္ဆပ္ကို ခ်စ္တယ္၊ သူ႕အခ်စ္ကို လိုခ်င္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူက ကၽြန္မကို ျပန္မခ်စ္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ ပိန္သြားတာပါလို႔ ေျပာလုိက္သတဲ့။
ဒါနဲ႔ နတ္သမီးၾကီးက ဒီေကာင္ေလးကို ငါ က်ိန္စာတိုက္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး “ဒီေန႔ကစၿပီး ျမင္ျမင္သမွ်ကို ခ်စ္ေစ”လို႔ ၾကံဳး၀ါးလိုက္သတဲ့။ အဲဒီေန႔ကစၿပီး နာဆစ္ဆပ္ဟာ ျမင္ျမင္သမွ် ေကာင္မေလးေတြကို ခ်စ္ေနေတာ့သတဲ့။ တစ္ေန႔မွာ ေရဆာလို႔ ေရကန္ေဘးကေန ငံု႔ၿပီး ေရေသာက္ေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာသူ ျပန္ျမင္ၿပီး ခ်စ္သြားေရာတဲ့။ သူ႕မ်က္ႏွာေလးကို ေတြ႕ၿပီး ခ်စ္သြားတာနဲ႔ အဲဒီေနရာကေနကို မေရြ႕ႏိုင္ ျဖစ္သြားတယ္တဲ့။ ေရကန္ေလးဘက္ကို ခါးေလးကိုင္းလို႔ေပါ့ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ မလႈပ္မယွက္ဘဲ ေနလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးမွာ နာဆစ္ဆပ္ဟာ ပန္းပင္ေလး ျဖစ္သြားတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ထိ နာဆစ္ဆပ္ဆိုတဲ့ ပန္းပင္ေလး ရွိေနခဲ့တယ္တဲ့။ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ။

ဒီပံုျပင္ေလးထဲကေန ဘာရလိုက္သလဲ။ အထူးသျဖင့္ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္ကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ကသာ အခိုင္ၿမဲဆံုးလို႔ ဆိုလိုသလား မသိဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခ်စ္ဆံုးဆိုတာကို မျငင္းသာေပမယ့္ ကိုယ္ၿပီးရင္ ခ်စ္ရတဲ့ အခ်စ္ဆံုးဆိုတာကေတာ့ လူတိုင္းမွာ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္ေလ။ ဘယ္လိုအေျခအေနေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။

ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ အခ်စ္က တစ္ခါတစ္ခါေလခ်ိဳၿမိန္တယ္္၊ ျပည့္စံုမႈကို ခံစားရတယ္ ။ တစ္ခါတစ္ခါေလမွာ အထီးက်န္ဆန္မႈကိုခံစားရတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါေလက်ေတာ့လဲ စိတ္နာက်င္မႈကို ခံစားရတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါေလေတာ့လဲ ဘာမွမရွိေတာ့သလိုပါဘဲရွင္။

ခ်စ္သူ

မ်က္စိမွိတ္ထားပါလွ်က္
ေကာင္းကင္ကို သတိရတဲ့အခါ
တိမ္မ်ားကို ျမင္ေနရပါသည္။...

အလြန္ေ၀းကြာသည့္ အရပ္ကိုေရာက္ေနပါလွ်က္
ပင္လယ္ျပာကို စဥ္းစားမိသည့္အခါ
လိႈင္းပုတ္သံကုိ ၾကားေယာင္ေနတတ္ပါသည္။...

အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ အိပ္ေနပါလွ်က္
ဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ စိတ္ေရာက္သြားသည့္အခါ
ႏွင္းဆီရနံ႔ကို ခံစားရရွိေနတတ္ျပန္ပါသည္။...

ခ်စ္သူေရ
ေသဆံုးသည္ထိ
မွတ္မိကၽြမ္း၀င္သြားေစမည့္အရာမွာ...
ခ်စ္သူသာျဖစ္၏။...

ဓား၀ွက္ထားတဲ့ ေျခဖ၀ါး

(ေကာင္းကင္ကို ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။ သေဘာက်လို႔ တင္လုိက္ပါတယ္..)
အစကေတာ့
ေသာႏုတၳိဳရ္လုိ အၾကည့္
ဒုကၡသည္ ဥပဓိနဲ ့။

ကုိယ့္အတၱကုိယ္ မ်က္ႏွာလႊဲ
ေဖးကူလက္တြဲ လိုက္မွ
အျပံဳးတခ်က္ မပ်က္
လူစားလဲရက္တာ နာလုိက္တာ။

အစကေတာ့
မိတ္ေဆြထက္ပုိတဲ့ အျပံဳး
ပန္းပြင့္မ်က္ႏွာဖံုးနဲ ့။

ကုိယ့္သံသယေတြကုိ သန္ ့ရွင္း
ခင္မင္မွႈေတြနဲ႔ တံတားခင္းေပးလိုက္မွ
ဓားသြားနဲ ့ခ်နင္း
ငါရင္းလုိက္ရတာ နာလိုက္တာ။

ေကာင္းကင္ကို

ေၾကကြဲည

အဆံုးသတ္မွာ
ဥၾသသံေလးက အခန္းတံခါး လာေခါက္တယ္
ညက နက္ေနၿပီ
ရြက္ေၾကြေတြ က်ေနဆဲ
ဒီအခ်ိန္ဆို ဒီေရေမႊးနံ႔ေလးက ပ်ံလြင့္ေနခဲ့တာပါ

ဘ၀ကို အဓိပၸာယ္ရွိတယ္လို႔
ၾကံဳး၀ါးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္
အတိတ္ဆိုတာ အတိတ္လိုပဲ
တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့တယ္

သြားခဲ့တဲ့ လမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ရွည္ရွည္
မၿငီးမျငဴ ျဖစ္ေနရမွာေလ
ေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြ မပ်င္းမရိ
ဆက္နားေထာင္ေနရမွာေလ
လြင္ေနတဲ့အၿပံဳးေတြ
ႏုေနတဲ့ အၿပံဳးေတြ ေၾကြလြင့္သြားခဲ့ပါတယ္

ေျမြေတြ အေရခြံလဲလို႔ ရသလို
ခံစားခ်က္ေတြကို အသစ္လဲပစ္လိုက္ခ်င္တယ္
သတိရျခင္းေတြက နာတာရွည္ေရာဂါတစ္ခုလို
ႏွိပ္စက္ေနပါတယ္

ဟာေနတဲ့ ရင္ဘက္ကို ဘယ္ဟာေတြနဲ႔ ကုစားမလဲ
မေျပာျဖစ္လိုက္တဲ့ စကားေတြ ရွိေသးတာမို႔
ဇာတ္လမ္းကို ဒီလိုေလး အဆံုးမသတ္လိုက္ခ်င္ဘူး

နာက်င္ေစသူနဲ႔ ၾကင္နာသူ

(၁)
အၿမဲတမ္း မင္းကို နာက်င္ခံစားရေအာင္လုပ္ေနသူေတြ
ဘာျဖစ္လို႔ လုပ္ေနၾကတာလဲဆိုေတာ့
ဘယ္ေလာက္နာက်င္ေအာင္လုပ္လုပ္
မင္း သူတို႔ကို အၿမဲတမ္း ခ်စ္ေနမွာပဲဆိုတာ
သူတို႔ မသိစိတ္က သိေနလို႔ျဖစ္တယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းအခ်စ္က ခိုင္ၿမဲေနဆဲပဲ
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
ခ်စ္သူက ေပးတဲ့နာက်င္မႈကို
မင္းက ႏွစ္သက္ေနေၾကာင္း ျပေနလို႔ေလ။

မင္းက ခိုင္ၿမဲတဲ့အခ်စ္ကို
အဆက္မျပတ္
လွစ္ျပေနၿပီဆိုရင္
(အၿမဲတမ္း ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္ေနရင္)
မင္းဟာ သူမ်ားေတြေပးတဲ့
နာက်င္မႈေတြကို ခံရေတာ့မယ္။Show/Hide

ခိုင္ၿမဲတဲ့အခ်စ္သမားကို
အေရးမၾကီးဘူးလို႔
သတ္မွတ္လိုက္တာဟာ
႐ိုးသားၿပီး ဂ႐ုစိုက္တတ္တဲ့
ႏွလံုးသားတစ္ခုကို
မ်က္ကြယ္ျပဳလိုက္တာပဲေလ။
(ခိုင္ၿမဲတဲ့ မင္း ေမတၱာကို
အေရးမလုပ္
မ်က္ကြယ္ျပဳလိမ့္မယ္)။

(၂)
လူေတြဟာ
ၿပီးျပည့္စံုတဲ့သူေတြသာ
အေရးၾကီးတယ္လို႔ ထင္ေနတတ္ၾကတယ္
ဒီလိုဆိုရင္ သူတို႔ဟာ
ပိုင္ဆိုင္မႈေထာင္ေခ်ာက္ထဲမွာ
ေက်းကၽြန္တစ္ေယာက္လို ပိတ္မိေနတာပဲ
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့
အခ်စ္ကို ရွာေဖြဖို႔
သူတို႔မွာ အင္အားမရွိဘူးေလ။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မလိမ္ညာဘဲ
အမွန္ကို လက္ခံရင္
ၾကင္နာတတ္သူက
အေရးၾကီးတယ္လို႔ သိလာမယ္
ရဖို႔ လြယ္ကူေနတာေတာင္ သူက
အခ်စ္စစ္ကို တန္ဖိုးၾကီးၾကီးထားၿပီး
လက္ခံႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္

လူေတြဟာ
သူ႕ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က
အခ်စ္ၾကီးခ်စ္ေနမိၿပီလို႔
သိလိုက္တာနဲ႔
အဲဒီအခ်စ္ကို ခုတုံးလုပ္
အားနည္းခ်က္အျဖစ္ မွတ္ယူၿပီး
အႏိုင္ယူတတ္ၾကတာပဲ။

တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ျဖဴစင္တဲ့ႏွလံုးသားက
ေပၚထြက္လာတာပါ
ကံေကာင္းဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေပမယ့္
နာက်င္မႈေတြကေတာ့
ခံစားရႏိုင္ေသးတာပဲေလ။

တစ္စံုတစ္ေယာက္က မင္းကို
နာက်င္ေစမယ္ဆိုရင္
တစ္စံုတစ္ေယာက္က မင္းအတြက္
တုန္႔ျပန္ေပးလိမ့္မယ္
အသိစိတ္က လက္ခံခံ၊ မခံခံ
မင္းအတြက္ နာက်င္ေပးတဲ့သူဟာ
မင္းရင္ထဲမွာ ေရာက္လာေတာ့မယ္
ဒီအခ်ိန္ဟာ
မင္းအတြက္ အခ်စ္ကို
ခံစားရဖို႔အခ်ိန္ပဲေပါ့။

ကိုယ့္အနားရွိေစခ်င္

အိမ္ျပန္ခ်ိန္

ၾကယ္ေတြဆံုတဲ့ ည

ေဒးဗစ္ ေလေပၚ ပ်ံႏိုင္သလား

ေဒးဗစ္ေကာ္ပါဖီးရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္ မ်က္လွည့္ျပကြက္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ပံုဘယ္နည္းနဲ႔ အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္တာေတာ့ မသိဘူး။ မ်က္စိလွည့္စားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသစရာ ေကာင္းပါတယ္။

ေႏွာင္ၾကိဳး

*အသက္ဆက္မယ့္ phone ကေလး*

ခြဲခြာမယ့္ရက္ေတြ နီးကပ္လာေတာ႕
စုိးရိမ္ျခင္းစိတ္ေတြ ျပည့္ႏွက္လာျပီေပါ့....
ေမာင္ရယ္...ခြဲသြားမဲ့အစား
ဒီလူ႔ကုိသတ္သြားတာမွ
ေနသာရွိအုံးမယ္.......

အခုေတာ့...ခြဲခြာျခင္းရဲ့ေနာက္မွာ
မ်က္ရည္စေတြလုိက္ပါေနေတာ႕
ခ်စ္တယ္ခ်စ္တယ္ ေျပာတဲ့စကားလုံးတုိင္းဟာ
အဆိပ္သင့္တဲ့ငွက္တစ္ေကာင္
အေတာင္ပံတစ္စုံ က်ိဳးသြားသလုိ
ဘာမွ...ဘာမွ အဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ဘူး...

ေမာင္ရယ္...မရက္စက္လုိက္ပါနဲ႔ေနာ္
ေမာင္က...မ ဘ၀အတြက္
မရွိမျဖစ္မို႔ ျဖစ္နဳိင္တယ္ဆုိ
တစ္ခုသာေျပာလုိက္ခ်င္တယ္
မထားခဲ့လုိက္ပါနဲ႔လို႔ .....

ေမာင္ရယ္...ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔မရတဲ႕
ရင္ခုန္သံတုိင္းမွာ
ေမာင္ရဲ့အျပံဳးေလး.....ကုိ
ေတာင္တေနေတာ႕
တစ္ခါတစ္ခါ
သူၾကားေအာင္ေျပာေျပာေနရတယ္
အျပံဳးပုိင္ရွင္ ေမာင္တစ္ေယာက္
ျပန္လာမွာလို႔ေလ......!

ဲဲျပန္လာပါေမာင္ရယ္
တစ္ေယာက္ေသာဘ၀ဟာ...
အေမွာင္ညေတြ ျဖတ္ကူးရသလုိ
ေဂါက္ေတာက္ေတာက္နဲ႔မို႔
ညညဆုိထထေအာ္ေအာ္ေနတယ္
ေမာင္...ေမာင္လို႔....ေပါ႕

ေမာင္ရယ္....ျဖစ္နဳိင္ရင္ အာခံတြင္းမွာ
ဖြဖြေလး ၀ွက္ထားခ်င္တယ္
အေ၀းတစ္ေနရာ
ေျပးထြက္မသြားေအာင္လို႔ေလ....

ဒါေပမယ့္....ေျဖသိမ့္စကား
ရင္ထဲမွာ၀င္လာခဲ့တယ္
မျပည့္စုံတဲ့ဘ၀မွာ
မေတြ႔ဆုံရတာ
မဆန္းဘူးတဲ့ေလ......

မွန္ပါတယ္...ဒါေပမယ္႕
အရာရာကုိ ခ်စ္တဲ့စိတ္
ခြင့္လႊတ္စိတ္နဲ႕
ေမာင္ရယ္ထားခဲ့ပါေတာ႕
တားကာမေနေတာ့ဘူး
ဒီမွာရူးလဲရူးပါေစေတာ႕
ေနာက္ကုိလွည့္မၾကည့္ပါနဲ႔ေတာ႕


ေမာင္ရယ္...သတိရရင္ေတာ႕
ဖုန္းေလးကုိအသက္သြင္းထားလုိက္မယ္ေနာ္
ဖုန္းသံကုိနားစုိက္ေထာင္ရင္း.....
ကဲ..ငါအတြက္ေတာ့အသက္ဆက္ဖုိ႕
ဖုန္းတစ္လုံးသာရွိခဲ့တာပါလား
ေမာင္ရယ္...ေက်နပ္ပါတယ္
ေက်နပ္ေနမယ္ေနာ္...

ေ၀ခဲြမရေသာ အေ၀းမ်ား

ဘယ္ကေန ဘယ္အထိ ဖြင့္ထားမလဲ

ဘယ္ကေန ဘယ္အထိ ပိတ္ထားမလဲ

အကုန္လံုးဖြင့္ထားလို႔လဲ မျဖစ္ေသးဘူး

အကုန္လံုးပိတ္ထားၿပီးလဲ မေနတတ္ဘူး

ဆႏၵကို ေခါင္းေဆာင္လို႔လဲ မဟုတ္ေသးဘူး

ဘ၀ကို ကိုင္ေပါက္လို႔လဲ ထူးမွာ မဟုတ္ဘူး

ခပ္ေပါ့ေပါ့ေတြးျပန္ေတာ့လဲ မေကာင္းဘူး

ေလးေလးပင္ပင္ဆိုေတာ့လဲ ေသြးတိုးမယ္

ေနာက္ျပန္ဆုတ္ရင္လည္း မာနက လက္မခံဘူး

ေရွ႕တိုးရေအာင္လဲ အားက မရွိဘူး
Show/Hide

ဒါဆို ေဘးေကြ႕လိုက္ေပါ့ ဆိုရင္လည္း

ဘယ္လား ညာလား

အားအားရွိ စာအုပ္ေကာက္လွန္တတ္လို႔

ကိုယ့္ရင္ဘက္ကို ျပန္လွန္ၾကည့္ဖို႔ ေမ့သြားခဲ့တယ္၊

လမ္းက ဆံုးေနေပမယ့္ ဆႏၵေတြက

မဆံုးေသးတာ

ခက္တယ္၊

ေနာက္က်လြန္းလို႔ ေအာ္ေခၚေနရတာ

အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ကပ္လာၿပီ၊

ဒီဆႏၵေတြနဲ႔ ဒီလမ္းေတြနဲ႔

အနာဂတ္ဟာ

ေမွာင္မုိက္ေနေတာ့တယ္။

အေရးမၾကီးဘူး

ပုလဲမ်က္ရည္

မွတ္ေက်ာက္စြဲမယ့္ အခ်စ္*

ခ်စ္သူ.....တစ္စိမ့္စိမ့္ေတြး
တသိမ့္သိမ့္ေဆြးေနတဲ့ငါ့ဘ၀မွာ
ေျဖမရတဲ့ေ၀ဒနာအလြမ္း
ေၾကျငာစမ္းခ်င္လည္း
မေရရာတဲ့ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာ
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔လြမ္းေနရအုံးမွာလား...ခ်စ္သူ

တႏြယ္တႏြယ္ရစ္ခဲ့တဲ့သံေယာဇဥ္က
တကယ္တကယ္ ခ်စ္ခဲ့တာမုိ႕
ျမဲျမံ့လွတဲ့ခ်စ္စၾကိဳးေခြ
သံေယာဇဥ္ကုိ ဘာေတြနဲ႔ျဖတ္ေတာက္မလဲ
မွတ္ေက်ာက္စြဲမယ့္ဒီအခ်စ္မ်ိဳးကုိ
အျပစ္အၿငိဳးေတြနဲ႔
ျဖတ္ေတာက္မလား

ဘယ္လုိႏႈန္းထားေတြနဲ႔ျဖတ္ေတာက္ျဖတ္ေတာက္
တႏြယ္ရစ္ခဲ့တဲ့သံေယာဇဥ္က
တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာမို႔
ခ်စ္သူ...ဒို႔ကုိ
အမုန္းမပြားသင့္ပါဘူး........။
1.21.14.7(B)

*အမုန္းျမွား*

ခ်စ္သူ....ႏွလုံးသားတည့္တည့္
အမုန္းျမွားတစ္စင္းနဲ႕
ပစ္လြတ္လုိက္တာလား...?
နာက်င္ေအာင္စုိက္၀င္ခဲ့ေတာ႕
ဒဏ္ရာဟာ...ေပ်ာက္မယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး

သို႔ေသာ္လည္း...ခ်စ္သူ
အသဲစြဲေအာင္ခ်စ္ခဲ့တာမို႔
နာက်င္ေအာင္စုိက္၀င္ခဲ့ပါေစ....
အမုန္းနဲ႔ပစ္ခြင္းတဲ့ျမွား
မတားေတာ႕ပါဘူး

တကယ္လုိ႔သာ....ခ်စ္သူသာေပ်ာ္မယ္ဆုိရင္
ဒီႏွလုံးသား စုတ္ျပတ္ပါေစ..
အမုန္းျမွားကုိ ရင္မွာစုိက္ျပီး
ေသာကအိမ္ငယ္ထဲမွာ
အလြမ္းေတြျပည့္လွ်ံစြာျဖင္႕
ႏွလုံးသားဒဏ္ရာ သက္သာေစဖုိ႕
အၾကိမ္ၾကိမ္ဆုေတာင္း
ငယ္ခ်စ္ေဟာင္းကုိ
အျမဲတမ္းတ
လြမ္းေနအုံးမွာပါ.....ခ်စ္သူ။
1.21.14.7(b)

အနာဂတ္တစ္ခုသို႔ တမ္းျခင္း

ငါတို႔ အၾကိမ္မ်ားစြာ ေတြ႕ခဲ့ၾကေပမယ့္

တစ္ခါမွ တကယ္မေတြ႕ခဲ့ၾကဘူး

မင္းက အျပင္လား

ငါက အတြင္းလား

ကာျခားထားတဲ့တံတိုင္းေတြနဲ႔

ပစၥဳပၸန္က ေယာင္ကိုင္းလာခဲ့

အေရွ႕ေျခလွမ္း

အေနာက္မ်က္ႏွာမူ

ေတြေတြေ၀ေ၀ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး

ကုန္သြားတဲ့အတိတ္ေတြက

ဗလာဟင္းလင္း က်င္းလို႔

ေတြးရင္းေတြးရင္ အေတြးကြန္ယက္ထဲ ၀ဲေနသလို

ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္ သူ႕အၾကည့္ေတြထဲက

ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့တာပါ

ၾကာေလၾကာေလ

ႏွလံုးသားက သူ႕ဆံႏြယ္ေတြလို

ေပ်ာ့ေျပာင္းႏူးညံ့လာခဲ့

ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့

ဘာအနာဂတ္သစ္မွ

မေတာင္းဆိုခ်င္ေတာ့ဘူး။

တစ္သက္တာအလြမ္း

လြမ္းလုိ႔မဆုံး
လြမ္းေနတုန္းမွာ
အလြမ္းေတြျပည့္လွ်ံ
အလြမ္းဒဏ္ေတြရုိက္ခတ္
လြမ္းတဲ့ညတုိင္း
အလြမ္းသီခ်င္း
လြမ္းစာေရးရင္း
အလြမ္းအိမ္မက္
လြမ္းလို႔မက္ျပီး
အလြမ္းတစ္သက္တာ
လြမ္းကမာၻမွာ
ငါ့အတြက္ေတာ႕
လြမ္းရင္းလြမ္းရင္း
လြမ္းေနရအုံးမွာပါ။

ေျဖသိမ့္လိုက္

ခ်စ္သူက လူကိုမ်က္ရည္က်ေစတယ္
သူငယ္ခ်င္းက အဲဒီက်တဲ့မ်က္ရည္ကို
သုတ္ေပးတဲ့သူ ျဖစ္တယ္။



ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မဘ၀ရဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြဟာ ကၽြန္မဘ၀ရဲ့ ေက်နပ္ႏွစ္သက္စရာအေကာင္းဆံုး ကာလေတြပါပဲ။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အေ၀းတစ္ေနရာကေန မွန္းဆတမ္းတေနရရုံနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေနရပါေတာ့တယ္ရွင္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူရွိေနခ်ိန္မွာ သူတို႔ေတြရဲ့ တန္ဖိုးကို သိတတ္နားလည္ႏိုင္ၾကပါေစ။

အဲဒီအျဖစ္အပ်က္မ်ား

ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို လူျမင္မွာစိုးတာနဲ႔

ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္ငိုခဲ့

ရႈိက္ႀကီးတငင္။

ငိုသံကို အျပင္လူၾကားမွာ စိုးတာနဲ႔

ေရပိုက္ေခါင္းကို ကိုယ္ဖြင့္ခဲ့။

ပါးျပင္မွာ ပူေႏြးေႏြး

ေရသံမွာ တစ္စက္ကေလး

ခံစားခ်က္မရွိဘူး။

လူျဖစ္လွ်က္နဲ႔လံုးလံုး

အဆံုးအရႈံးႀကီးခဲ့ပါတယ္ ဘ၀ရယ္

ကိုယ္မျမင္ရတဲ့ ေတာင္စြယ္မွာ

ႏွင္းေတြ ေ၀တုန္းမို႔လား။

မိုဃ္းေဇာ္

မင္းသိမွာေပါ့

A:"ေပာ့ ဂြ်န္. မင္း ဘုရားသခင္ကိုသိလား"
B:"ပာင္အင္း မသိဘူး"
A:"အဲ႔ဒါေျပာတာေပါ့ မင္းသာ ေသာၾကာနဲ႔ စေနညတိုင္းဖြင့္တဲ႔
ဘာသာေရးသင္တန္းကို လာရင္သူ႔ကို သိမွာေပါ့"

B:"မင္းကေရာ ကာရုိးလ္ကိုသိလို႔လား"
A:"ပာင္အင္း မသိဘူး"
B:"အဲ႔ဒါေျပာတာေပါ့ မင္းသာ ေသာၾကာနဲ႔ စေနညတိုင္းဖြင့္တဲ႔
ဘာသာေရးသင္တန္းကို မလာရင္ မင္းမိန္းမဆီကို လာေနတဲ႔ ကာရုိးလ္
ကိုသိမွာေပါ့"
note! forward mail မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

မင္းေၾကာင့္

လင္မယားမ်ား သစၥာေဖာက္မွဳ အေၾကာင္းကို ေခါင္းစဥ္တပ္ကာသေဘ္ာသားမ်ားအား
ေပာာေျပာပဲြလုပ္သည္
လင္မယားအခ်င္းခ်င္း သစၥာေဖာက္ျခင္းသည္ မဆန္းေတာ့ေၾကာင္းရာခိုင္ႏွဳန္းအရ
မင္းသား မင္းသမီးမ်ားသည္ သစၥာအမဲ့ဆံုး ျဖစ္ေၾကာင္း
အားကစားသမားမ်ားက ဒုတိယေနရာမွာ ရွိေနျပီး သေဘ္ာသားမ်ားက
တတိယေနရာေရာက္ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း ပို႔ခ်သူက ရွင္းျပသည္

ထုိအခါ သေဘ္ာသားတစ္ေယာက္က"ကြ်န္ေတာ္ သေဘ္ာလုိက္ေနတာ ႏွစ္ 20 ရွိေနျပီ
အိမ္ကမိန္းမကို တစ္ခါမွသစၥာမေဖာက္ဖူးဘူး"

ထုိအခါ ေဘးမွသေဘ္ာသားမ်ားက" မင္းလို ေကာင္မ်ိဳးေၾကာင့္ငါတို႔ေတြ
တတိယေနရာေရာက္ေနတာေပါ့ကြ"
ပာု မေက်မနပ္ျပန္ေျပာၾကေလသည္…

ကယ္တင္ရွင္

ဇိမ္ခံ သေဘ္ာေပၚတြင္လိုက္ပါလာေသာ အပ်ိဳေခ်ာတစ္ဦး၏
ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းတြင္ေအာက္ပါအတိုင္းေရးထားသည္

ပထမေန႔…အပ်ံစားသေဘ္ာျဖစ္သည္။

သေဘ္ာေပၚရွိေယာက်္ားမ်ားတြင္
captain သည္ အေခ်ာဆံုး အခန္႔ဆံုး ျဖစ္သည္

ဒုတိယေန႔…ထမင္းစားခန္းတြင္ captain ႏွင့္တစ္စားပဲြတည္း က်သည္။

တတိယေန႔…သေဘ္ာကို captain က လို္က္ျပသည္။ထို႔ေနာက္ ခ်စ္ေရးဆိုသည္။

စတုတၳေန႔….ယေန႔ည သူ၏အခန္းသို႔မလာပါက သေဘ္ာကို ေမွာက္ပစ္မည္ပာု ျခိမ္းေျခာက္သည္။

ပဥၥမေန႔… မေန႔က ညက ခရီးသည္ 380 ႏွင့္ သေဘ္ာသား 120 တို႔၏ အသက္ကို ကယ္တင္လိုက္သည္။

စဥ္းစားပါဦး

သူမ "ငါႏိုင္ငံၿခားသြားမလို ့"

သူငယ္ခ်င္း " ဘာလုပ္ဖို ့"

သူမ " ပိုလွေအာင္ ခြဲစိတ္ကုသမလို ့"

သူငယ္ခ်င္း " အေတာ္ကုန္မွာပဲေနာ္"

သူမ " သိန္း၂၀၀ ေလာက္ေတာ ့ကုန္မွာေပါ ့"

သူငယ္ခ်င္း " ႏွေၿမာစရာႀကီးဟယ္"

သူမ " ကိုယ္ခ်စ္သူအတြက္ပဲကြာ"

သူငယ္ခ်င္း " စဥ္းစားပါဦးကြာ။ မင္းမွာရွိတဲ ့သိ္န္း၂၀၀ကုန္သြားရင္

မင္းခ်စ္သူက မင္းကို ခ်စ္ပါဦးမလား"

မွန္လိုက္ေလ

လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စကားေၿပာေနၾကရာ

မိန္းမ " ရွင္တို ့ ေယာက်္ားေတြက ဒီဘက္နားက၀င္ ဟိုဘက္နားကၿပန္ထြက္သြားတာပဲ"

ေယာက်္ား " မင္းတို ့မိန္းမေတြကေရာ"

မိန္မ " က်ဳပ္တို ့ကေတာ ့ဟိုဘက္နားက၀င္တာေရာ ဒီဘက္နားက ၀င္တာေရာ

ပါးစပ္ကပဲ ၿပန္ထုတ္တာ"

အေမတာ၀န္ယူတယ္

"ေမေမ သမီး ဒီလူ ့ကို လက္မထပ္ခ်င္ဘူး၊ သူက ဘုရားမဲ ့၀ါဒီ၊
ငရဲ ရွိတယ္ဆိုတာ သူမယံုဘူး"
" လက္သာထပ္လိုက္ပါ သမီးရယ္ ၊ ငရဲရွိတယ္ဆိုတာ သူသိသြားေအာင္
လုပ္ဖို ့ေမေမ့တာ၀န္ ထားလိုက္ပါကြယ္ "

သတင္းသံုးခု

ခြဲစိတ္ကုသခံထားေသာ လူနာထံ ဆရာ၀န္ လာၾကည့္သည္။
"ခင္ဗ်ားကို သတင္းသံုးခုေၿပာစရာရွိတယ္၊ တစ္ခုက မေကာင္းတဲ ့သတင္း၊
ေနာက္တစ္ခုက ေကာင္းတဲ ့သတင္း၊ အဲ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ ့
အေကာင္းဆံုးပဲ၊ မေကာင္းတဲ ့သတင္းက စေၿပာမယ္၊
မၿဖတ္ရမဲ ့ခင္မ်ားေၿခေထာက္ကို ကြ်န္ေတာ္တို ့မွားၿဖတ္မိတယ္၊
ေကာင္းတဲ ့သတင္းကေတာ ့ၿဖတ္ရမယ္ ့ေၿခေထာက္ကို
ကြ်န္ေတာ္တို ့ထပ္ၿဖတ္ေပးမယ္….
အဲ …..အေကာင္းဆံုး သတင္းကေတာ ့ ေဘးခန္းက လူနာက ခင္းဗ်ားရဲ ့
ရွဴးဖိနပ္ကို သူ၀ယ္မယ္တဲ ့"

ေနာင္တ

ညတစ္ည သန္းေခင္ယံအခ်ိန္တြင္ ဇနီးၿဖစ္သူတစ္ေရးႏိူးလာ၍ ေယာက္်ားၿဖစ္သူကို
ရွာရာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၌ ရိွက္ၾကီးတငင္ ငိုေၾကြးေနသည္ကို ေတြ ့လိုက္၇ေလသည္။

ဇနီး ။ ေမာင္…ဘာၿဖစ္လို ့ငိုေနတာလဲ
က်ား ။ တို ့တေတြ သမီးရည္းစားဘ၀ခ်ိန္းေတြ တုန္းက မင္းအေဖၾကီးနဲ
့မိသြားေတာ ့မင္းအေဖၾကီးေၿပာတဲ ့စကားကို မင္းမွတ္မိေသးရဲ ့လား…။ မင္း
ငါ့သမီးကို အတည္ယူမွာလား… မယူရင္ေတာ ့ေထာင္ထဲမွာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
သြားေနေပေတာ ့ဆိုတာေလ ..
ဇနီး ။ မွတ္မိသားဘဲ …အဲဒါဘာၿဖစ္လို ့လဲ
က်ား ။ ေအး….အဲဒီတုန္းက ေထာင္သာက်ခဲ ့ရင္ ဒီေန ့လြတ္ၿပီ ..အီး ဟီးဟီးဟီး …ရႊတ္..

အမေလး ရွင္မၿပန္ေသးဘူးလား?

အိမ္ေထာင္ရွိသူ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ က သူ.ရဲ. small ေလး ဆီကုိ
အလည္သြားပါတယ္။ သူ.ရဲ. small ေလးကလဲ သူ.ကုိေတြ.တုိင္း

Small ေလး - "ရွင္.ရဲ. ပသုိင္းေမြး ေတြ ကုိ ရိတ္လုိက္ပါလား ရွင္။ ဒါမွ
ရွင္ရဲ. အင္မတန္ ခန္.ညားတဲ. ရုပ္ကုိ ကြ်န္မ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ခံစားလုိ.ရမွာ"
အမ်ိဳးသား - "ငါ.အိမ္က အဖြားၾကီးက အဲ.ဒီ အေမြးကုိ ၾကိဳက္တယ္ဟ။ ငါ.သာ
အဲ.ဒီ ပသုိင္းေမြး ကုိ ရိတ္လုိက္ ရင္ ငါကုိ သတ္မွာ။ ဒါဆုိ ခ်စ္ေလးနဲ.
ေ၀းၿပီ။"
Small ေလး - "တုိတုိ ကလဲ ရိတ္လုိက္ပါ ခ်ိဳ အဟြန္.အဟြန္."

Small ေလး ရဲ. အခြ်ဲေကာင္းမူေၾကာင္. ထုိအမ်ိဳးသားလဲ သူ.ရဲ. ပသုိင္းေမြး
ကုိ ရိတ္လုိက္ပါတယ္။
အဲဒီည မွာ ပဲ သူက ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ေနေသာ သူ.မယားၾကီး ခုတင္ေပၚကုိ
တိတ္တိတ္ေလး တက္ၿပီး လဲလိုက္စဥ္။ မယားၾကီး က ရုတ္တရက္ နုိးလာၿပီး
လွည္.မၾကည္.ပဲ သူ. ရဲ. မ်က္နွာ ကုိ ပြတ္သတ္အာရံုခံလုိက္ခါ "အမေလး

ရွင္မၿပန္ေသးဘူးလား။ ခဏ ေနရင္ အိမ္က ႏြားၾကီး ၿပန္လာေတာ.မွာေနာ္"

ေယာက်ၤားေရ မိန္းမေခါင္းကုိက္လိုက္တာ

ရဲ ၀န္ထမ္း တေယာက္ သည္ တပတ္လံုး ညဆုိင္း တာ၀န္က် ေနရာ က တရက္မွာ
သူအလုပ္ေစာ ၿပီး တာနဲ. အိမ္ကုိ ေစာေစာၿပန္လာ ပါတယ္။ မနက္ ၂
နာရီခါတုိင္းထက္ ၄နာရီ ေစာၿပီး ၿပန္လာပါတယ္။
ရဲ၀န္ထမ္း ဟာ သူ.မိန္းမ အိပ္ေနတာ အိပ္ေရးပ်က္မွာ
ဆုိးသည္နွင္.မီးမဖြင္.အေမွာင္ထဲမွာ တင္ ယူနီေဖာင္း အကၤ်ီ ကို
ခြ်တ္ခ်လုိက္ၿပီး
ကုိယ္လံုး ဗလာၿဖင္. ခုတင္ေပၚ တက္လုိက္ပါတယ္။ဒီအခါမွာ သူ.မိန္းမ က ကေယာင္းကတန္းနွင္.

မိန္းမ - "ေယာက်ၤား ေရ ဒီမွာ ေခါင္းကုိက္လုိေသေတာ.မယ္ ။ ဟုိ ၂၄
နာရီေဆးဆုိင္က ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ေဆးေလး သြား၀ယ္ေပးပါလား ဟင္"
ရဲ၀န္ထမ္း - "၀ယ္ေပးရမွာေပါ. မိန္းမရယ္၊ ခဏေလးေစာင္.ေနာ္"
လုိ. ဆုိၿပီး ကမန္းကတန္း အက်ၤီ ေကာက္၀တ္ၿပီး ေဆးဆုိင္ကုိသြားပါေတာ.တယ္။
ေဆးဆိုင္ေရာက္ေတာ. အေရာင္း၀န္ထမ္းက အံ.ၿသၿပီး
အေရာင္း၀န္ထမ္း - "ခင္ဗ်ား က ဟုိဘက္ၿမိဳ.နယ္ က ရဲမဟုတ္လား"
ရဲ၀န္ထမ္း - "ဟုတ္တယ္ေလ ဘာလုိ.လဲ"
အေရာင္း၀န္ထမ္း - "ဒါဆို ခင္ဗ်ား ဘာလုိ. မီးသတ္သမား ၀တ္စံုၾကီး ၀တ္ထားရတာလဲ"
ရဲ၀န္ထမ္း - "ေဟ"

မယားဓါတ္ပံု

မယား - ရွင္ ကြ်န္မဓါတ္ပံု ကုိ ေန.တုိင္း
ရံုးတက္တဲ.အိတ္ထဲထည္.ထည္.ထားတယ္။ ဘာလုိ.လဲ။
လင္ - ေၾသာ္ ဘယ္ေလာက္ ၾကီးမားတဲ. အခက္ခဲ ၾကံဳရ ပါေစ
မင္းဓါတ္ပံုကုိၾကည္.လုိက္တာနဲ. အားလံုးကုိ ေက်ာ္လြားနုိင္ခဲ.တယ္။
မယား - ၾကည္.စမ္း၊ ကြ်န္မ ဟာ ရွင္.အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖုိးရွိသလဲ ေနာ္။
လင္ - ဟုတ္ပါ.၊ မင္းဓါတ္ပံုကို ၾကည္.ၿပီး ငါ.ကုိယ္ငါ ၿပန္ေမးၾကည္.တယ္
"ဒီထက္ဆုိးတဲ. အခက္အခဲ ဘာရွိနုိင္ဦးမွာလဲ" လို႔ ။

မေသခင္ ျဖည့္ဆည္းရမည့္ ဘ၀အရည္အေသြးမ်ား

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “မေသခင္ သုတၱန္” လို႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ “ပုေရာေဘဒ သုတၱန္”
မွာ မေသခင္ ျဖည့္ဆည္းရမယ့္ ဘ၀ အရည္အေသြး ေတြကို တစ္စုတစ္ေ၀းတည္း
ေဟာၾကားထား ပါတယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူသားတိုင္းနဲ႔ ျမင့္ျမတ္လိုတဲ့
လူသားတိုင္း မျဖည့္မျဖစ္ ျဖည့္ဆည္းရမယ့္ စိတ္ဓါတ္ အရည္အေသြး၊ ဘ၀
အရည္အေသြးေတြ ျဖစ္လို႔ အက်ဥ္းဆံုး ခ်ဳပ္ၿပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

မေသခင္မွာ တဏွာကင္းေအာင္ ၾကိဳးစားရပါမယ္။ လံုး၀ မကင္းေတာင္ နည္းႏိုင္သမွ်
နည္းရပါမယ္။ အစြန္းထြက္တဲ့ တဏွာမ်ိဳး၊ လြန္ကဲ ေဖာက္ျပန္တဲ့ တဏွာမ်ိဳး
လံုး၀မျဖစ္ေအာင္ သတိနဲ႔ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရပါမယ္။


Show/Hide

ၿပီးဆံုးခဲ့တဲ့ အတိတ္အေၾကာင္း၊ ျဖစ္မလာေသးတဲ့ အနာဂတ္ အေၾကာင္းေတြကို
မလိုအပ္ဘဲ ေတြးေတာေနၿပီး စိတ္ပင္ပန္း မေနသင့္ပါဘူး။ မေသခင္
ကိုယ္တကယ္ပိုင္တဲ့ ပစၥဳပၸန္ တစ္ခဏေလးမွာပဲ စိတ္ကို တည့္တည့္ ခ်ထားၿပီး
လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တာကို အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရပါမယ္။

မေသခင္မွာ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေဒါသမီး မေလာင္ၿမိဳက္ေအာင္ တိမ္းေရွာင္ႏိုင္ရ
ပါမယ္။ ထစ္ကနဲရွိ ေဒါသ ထြက္တာမ်ိဳး မလုပ္သင့္ပါဘူး။ သူလည္း တစ္ေန႔ေသ၊
ကိုယ္လည္း တစ္ေန႔ေသမယ့္ကိစၥ ဘာလို႔ေဒါသ ထြက္ေနဦးမွာလဲ။

ေနရာတကာမွာ စိတ္ပူပန္တတ္တဲ့ သူလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ တိုေတာင္းလွတဲ့
ဘ၀ေလးကို စိတ္ ပူေလာင္မႈေတြနဲ႔ ဘာလိို႔ အခ်ိန္ ျဖဳန္းပစ္မွာလဲ။
စိတ္ေအးေအး၊ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ အရာရာကို ေယာနိေသာ မနသိကာရ ထားတတ္ဖို႔
အေရးၾကီးပါတယ္။

ရွိတဲ့ဂုဏ္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မရွိတဲ့ ဂုဏ္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၾကြားတတ္၀ါတတ္၊
ဂုဏ္ၿပိဳင္တတ္တာ မ်ိဳးလည္း ေရွာင္ၾကဥ္ရပါမယ္။ ကိုယ္လုပ္တာ၊ ကိုယ္ပိုင္တာ
လူတကာ လွည့္ၾကြားေနရတဲ့ အရသာက ေသရင္ ကိုယ့္အတြက္ ဘာမ်ား
အက်ိဳးျပဳႏိုင္မွာ မို႔လဲ။

လုပ္သင့္တာ မလုပ္ခဲ့မိ ေလျခင္း၊ မလုပ္သင့္တာ လုပ္ခဲ့မိ ေလျခင္းလုိ႔
ေနာင္တရ စိတ္ ပူပန္ေနတာ မ်ိဳးလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ အသိမွန္၊ သတိမွန္ရတဲ့
အခ်ိန္ကစၿပီး လုပ္သင့္တာလုပ္၊ မလုပ္သင့္တာ မလုပ္ဘဲေနရင္ မေသခင္
ကိုယ့္ဘ၀ဟာ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေနပါၿပီ။

ႏႈတ္ေစာင့္စည္းသူ၊ စကားကုိ ဉာဏ္နဲ႔ ခ်င့္ခ်ိန္ ေျပာသူလည္း ျဖစ္ရပါမယ္။
အပိုစကားေတြ၊ အက်ိဳးမဲ့ စကားေတြကို စိတ္ထင္တိုင္း ေလွ်ာက္ေျပာေနလို႔
ကိုယ့္ပါးစပ္လည္း က်က္သေရ ရွိမလာႏိုင္သလို၊ မေသခင္ ကိုယ့္ဘ၀လည္း က်က္သေရ
ရွိမလာႏိုင္ပါဘူး။

မေသခင္ ကာလေလးက တိုတုိေလးမို႔ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ ေတြးေတာၿပီးလည္း
အခ်ိန္မျဖဳန္းသင့္ ပါဘူး။ ကုန္သြားတဲ့ အခ်ိန္က ျပန္မရႏိုင္တဲ့ အတြက္
လက္ထဲ ေရာက္လာသမွ် အခ်ိန္တိုင္းကို စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ အျပည့္နဲ႔
အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်တတ္ ရပါမယ္။

ကိုယ့္ရဲ႕ လက္ရွိဘ၀ကို မေက်နပ္ဘဲ မေရရာ မေသခ်ာတဲ့ အနာဂတ္ဘ၀ကုိ ပံုေဖာ္
တပ္မက္ေနတာမ်ိဳးလည္း လံုး၀ မျဖစ္ေစသင့္ပါဘူး။ ကိုယ္နဲ႔ ထိုက္တန္လို႔
ရလာတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံၿပီး ေနတတ္ေအာင္ ေနရပါမယ္။
ပစၥဳပၸန္ဘ၀ကို ဖန္တီးေပးလိုက္တဲ့ အတိတ္ကံရဲ႕ ျဖစ္တည္ရာ ဘ၀ေတြကိုလည္း
စိတ္နာေနလို႔ အပိုပါပဲ။

ကံ ကံရဲ႕အက်ိဳးမရွိ၊ ေရွးဘ၀၊ ေနာက္ဘ၀မရွိ အစရွိတဲ့ အယူမွား မိစၦာဒိ႒ိ
ေတြလည္း ကင္းရွင္းေနရ ပါမယ္။ အယူမွားရင္ အလုပ္မွားမယ္၊ အလုပ္မွားရင္
အက်ိဳးတရားလည္း မွားၿပီး ပစၥဳပၸန္မွာေကာ သံသရာမွာပါ ဆင္းရဲ ဒုကၡေတြ
ပင္လယ္ေ၀ရ ပါလိမ့္မယ္။

ကိေလသာ ျဖစ္မယ့္ကိစၥ၊ အကုသိုလ္ ျဖစ္မယ့္ ကိစၥေတြမွာ တြန္႔ဆုတ္တဲ့သူ
ျဖစ္ရပါမယ္။ ကိေလသာစိတ္ မျဖစ္ရဲ၊ အကုသိုလ္အလုပ္ မလုပ္ရဲတဲ့သူဟာ
သူရဲေကာင္း အစစ္ပါ။

ကိုယ့္ကို သူတစ္ပါးေတြ အထင္ၾကီးေအာင္ မဟုတ္မမွန္ လုပ္ၾကံ
လွံဳ႕ေဆာ္တာမ်ိဳး လံုး၀ မျပဳလုပ္ရပါဘူး။ အံ့ဖြယ္ ထူးဆန္းေတြ လိမ္ညာ
ဖန္တီးျပၿပီး နာမည္ၾကီး၊ လာဘ္ေပါ၊ ပရိသတ္ မ်ားေအာင္ လုပ္ျခင္းဟာ
ကိုယ့္ရဲ႕ မေသခင္ဘ၀ကို အမဲေရာင္ ဆိုးေနတာပါပဲ။

လူသားေတြရဲ႕ မေသခင္ ဘ၀ကို အရုပ္ဆိုး၊ အက်ည္းတန္ေစတဲ့ မနာလို၊ ၀န္တိုမႈ
(ဣႆာ၊ မစၦရိယ) ကိုလည္း တြန္းလွန္ႏိုင္ရပါမယ္။ ကိုယ့္ထက္သာ မနာလိုတဲ့စိတ္၊
ကိုယ့္လိုျပည့္စံုမွာ ၀န္တိုတဲ့စိတ္ လႊမ္းမိုးေနတဲ့ သူဟာ မေသခင္က
ပုပ္ေနတဲ့ သက္ရွိ အေလာင္းေကာင္ပါပဲ။

ကိုယ္အျပဳအမူ ၾကမ္းတမ္းသူ၊ ႏႈတ္အေျပာအဆို ၾကမ္းတမ္းသူ၊ စိတ္ေန သေဘာထား
ၾကမ္းတမ္းသူ မျဖစ္ေစရ ပါဘူး။

ကုိယ္က်င့္တရား မေကာင္းသူ (သီလမရွိသူ) ကို ပတ္၀န္းက်င္က ရြံရွာ
စက္ဆုပ္ၾကပါတယ္။ မေသခင္မွာ ပတ္၀န္းက်င္က ရြံရွာစက္ဆုပ္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား
ပ်က္သူ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။

ခ်စ္ခင္ေနသူ အခ်င္းခ်င္း၊ အဆင္ေျပေနသူ အခ်င္းခ်င္း ကြဲျပားေအာင္
လွဳံ႕ေဆာ္သူ၊ ကုန္းတိုက္သူ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ သူ႔ေရစက္နဲ႔သူ၊
သူ႔အေၾကာင္းဆက္နဲ႔ သူ၊ ခင္ၾက၊ အဆင္ေျပေန ၾကတာကို မနာလို ၀န္တိုျဖစ္ၿပီး
ကြဲျပားေအာင္ ကုန္းတိုက္တဲ့ သူေလာက္ က်က္သေရ ယုတ္တဲ့သူ ေလာကမွာ
မရွိေတာ့ပါဘူး။

မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္လို႔ ေခၚတဲ့ တံခါး ေျခာက္ေပါက္ကေန
အဆင္း၊ အသံ၊ အန႔ံ၊ အရသာ၊ အထိအေတြ႔၊ သေဘာတရားလို႔ ေခၚတဲ့ အာရံု
ေျခာက္ပါးဆီကို တဏွာေလာဘ အစရွိတဲ့ ကိေလသာ ေရအလ်င္ေတြ စီးဆင္း မသြားေအာင္
ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ ရပါမယ္။ ျမင္- ျမင္ကာမွ်၊ ၾကား- ၾကားကာမွ်နဲ႔
ၿပီးေအာင္ သတိပ႒ာန္ တရားကို ပြားမ်ားႏိုင္ရင္ ကိေလသာေရ စီးဆင္းမႈ
ရပ္တန္႔သြားမွာပါ။

မာနလြန္ကဲၿပီး ေအာက္ေျခလြတ္ ဘ၀င္ျမင့္ေနတဲ့ သူလည္း မျဖစ္ေစရပါဘူး။
မာနႀကီးတယ္ ဆိုတာ အထင္ႀကီးတာပါ။ ပစၥည္း၊ ရုပ္ရည္၊ ပညာ၊ အာဏာ သူမ်ားထက္
သာတယ္လို႔ ထင္ေနတဲ့ အထင္ႀကီးေန တာပါ။ အထင္ဟာ အထင္ပါပဲ၊ တကယ္မဟုတ္ ပါဘူး။

မေသခင္မွာ တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ ဉာဏ္ပညာ ႀကီးမားသူ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနရ
ပါမယ္။ ေလာကီဉာဏ္သာ မက ေလာကုတၱရာ ဉာဏ္ပါရမွ လူ႔ဘ၀ ျဖစ္ရက်ိဳး နပ္ပါတယ္။

ဘယ္အရာမ်ိဳး မဆို ကိုယ္ေတြ႔အသိ မပါဘဲ သူတစ္ပါးအေျပာနဲ႔ ယံုတတ္တဲ့ သူလည္း
မျဖစ္ေစရ ပါဘူး။ သိသင့္ သိထိုက္တာ မွန္သမွ် သူတစ္ပါး ပါးစပ္မွာ လမ္းဆံုး၊
သူတစ္ပါး ေျပာတာ ယံုေနရံုေလာက္နဲ႔ မၿပီးဘဲ ကိုယ္တိုင္သိ၊ ကုိယ္တိုင္
ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ရပါမယ္။

ဒါန၊ သီလ၊ သမထ၊ ၀ိပႆနာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္တဲ့ အခါမွာလည္း
လာဘ္ေမွ်ာ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ မျပဳလုပ္ရပါဘူး။ လူမႈေရး လာဘ္လာဘလို႔ ေခၚတဲ့
ထင္ေပၚ ေက်ာ္ေစာမႈ၊ စီးပြားရာထူး တိုးတက္မႈ၊ သံသရာ ေကာင္းစားမႈေတြကို
လံုး၀ မေမွ်ာ္ကိုးဘဲ သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္လိုတဲ့ စိတ္၊
သတၱ၀ါအမ်ား ေကာင္းစားေစ လိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ျပဳလုပ္ၾကရပါမယ္။

အေကာင္းအဆိုး ေလာကဓံ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳလာတဲ့ အခါမွာလည္း စိတ္မတက္၊
စိတ္မပ်က္ဘဲ တည္တည္ ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ခံႏိုင္ရည္ ရွိရပါမယ္။

သက္ရွိသက္မဲ့ တစ္ခုခုအေပၚ တပ္မက္စြဲလမ္းတဲ့ တဏွာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး
ဘယ္သူနဲ႔မွ ဆန္႔က်င္ဘက္ မျဖစ္ေစရ ပါဘူး။ တဏွာတစ္ခုခုရဲ႕ ေနာက္မွာ
ဆင့္ပြား အကုသိုလ္ စိတ္ေတြ၊ မေကာင္းမႈ ဒုစရိုက္ေတြ တြဲပါမလာေအာင္
ထိန္းသိမ္း ႏိုင္ျခင္းဟာ အဆင့္ျမင့္ ပုထုဇဥ္ေတြရဲ႕ အရည္အခ်င္း တစ္ခုပါပဲ။

အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေတာ့လည္း ဒါမစားရ မေနႏိုင္၊ ဒါမေသာက္ရ မေနႏိုင္
တမ္းတမ္းစြဲ မက္ေမာမႈ ကင္းရွင္းရ ပါမယ္။ ရသ တဏွာကို ထိန္းခ်ဳပ္
ေစာင့္စည္းႏိုင္ရ ပါမယ္။

ကိုယ္အျပဳအမူ ျဖစ္သမွ်၊ စိတ္အေနအထား ျဖစ္သမွ်ကို အျမဲ သတိကပ္
ရွဳမွတ္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ၾကံဳလာသမွ် အာရံုေကာင္းဆိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးကို
မခ်စ္၊ မမုန္းဘဲ ဥေပကၡာျပဳ အညီအမွ် ရွဳႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ရပါမယ္။

ကိုယ့္အထက္ လူနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္တဲ့ မာန၊ ကိုယ့္တန္းတူ လူနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္တဲ့
မာန၊ ကိုယ့္ေအာက္တန္း လူနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္တဲ့ မာန၊ မာနသံုးမ်ိဳးလံုး
ကင္းရွင္းရပါမယ္။

ေသၿပီးရင္ အသက္ေကာင္၊ ၀ိညာဥ္ေကာင္ေလး ေနာက္ဘ၀ လိုက္တယ္ဆုိတဲ့ သႆတ ဒိ႒ိ၊
ေသၿပီးျပတ္တယ္၊ ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ ဥေစၦဒ ဒိ႒ိ၊ ဒီ ဒိ႒ိႏွစ္ပါးလည္း
ကင္းရွင္းရပါမယ္။ ဒီ ဒိ႒ိႏွစ္ပါး ရွိေနရင္ မေသခင္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြ
ကေမာက္ကမ ျဖစ္ၿပီး သံသရာမွာ ေခ်ာက္က်ရပါလိမ့္မယ္။

ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သတ္ ဆက္စပ္ေနတဲ့ သားသမီးစတဲ့ သက္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ အိမ္၊ ေျမ
စတဲ့ သက္မဲ့ အရာ၀တၳဳ ေတြကို ငါ့သား၊ ငါ့သမီး၊ ငါ့အိမ္၊ ငါ့ေျမဆုိၿပီး
ငါစြဲႀကီးႀကီး၊ ငါ့ဥစၥာ အစြဲႀကီးႀကီးနဲ႔ သိမ္းပိုက္ထားတဲ့ စိတ္မ်ိဳး
ကင္းရွင္းရပါမယ္။

ဘာအလုပ္ပဲ လုပ္လုပ္ ကိေလသာကို ေရွ႕တန္းတင္တဲ့ အလုပ္၊ ကိေလသာကို ဆရာတင္တဲ့
အလုပ္မ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ သတိထားရပါမယ္။

ကိေလသာ အရင္းမခံဘဲ အလုပ္လုပ္ေန ပါရက္နဲ႔ သူတစ္ပါးတို႔က ကိေလသာ
အရင္းခံတယ္လို႔ ထင္ေယာင္ ထင္မွား စြပ္စြဲလာရင္လည္း မတုန္မလွဳပ္
သည္းခံႏိုင္ရ ပါမယ္။

“တစ္ေလာကလံုးမွာ ကိုယ္ပိုင္တာ ဘာမွမရွိပါလား” ဆိုတဲ့ အသိ စြဲစြဲျမဲျမဲ
ရွိေနရပါမယ္။ အဲဒီအသိ စြဲစြဲျမဲျမဲ ရွိေနၿပီဆိုရင္ ရွိခ်င္တာ
မရွိလို႔လည္း မပူပန္ေတာ့ဘူး။ ရွိၿပီးတာ မရွိလို႔လည္း မဆူညံေတာ့ ပါဘူး။

ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္းစတဲ့ ကိေလသာကို အရင္းခံၿပီး မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္တာ
လုပ္တဲ့ အဂတိ လိုက္စားမႈလည္း ကင္းရွင္းရပါမယ္။ အဂတိရဲ႕ လားရာဟာ ဒုဂၢတိပါ။

ေလာကမွာ လူသားေတြ မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္တာ လုပ္၊ လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တာ
မလုပ္ ျဖစ္ေနၾကတာဟာ အရင္းခံကေတာ့ ကိေလသာပါပဲ။ ကိေလသာ ေခါင္းပါးလာတာနဲ႔
အမွ် မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္တာ ေတြလည္း ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္လာ ပါလိမ့္မယ္။
လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တာ ေတြလည္း ေဆာင္ငင္ႏိုင္လာ ပါလိမ့္မယ္။

မလုပ္သင့္တာ အားလံုး အၾကြင္းမဲ့ ေရွာင္ႏုိင္ၿပီး လုပ္သင့္တာ အားလံုး
အၾကြင္းမဲ့ ေဆာင္ႏိုင္ၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ အၾကြင္းမဲ့ ဘ၀လြတ္ေျမာက္မႈကို
ရပါၿပီ။ ေသျခင္းတရားက အၾကြင္းမဲ့ လြတ္ေျမာက္ပါၿပီ။ ထပ္တလဲလဲ တစ္ေသတည္း
ေသေနရတဲ့ အျဖစ္ဆိုး၊ ဒုကၡဆိုးေတြက ထာ၀ရ လြတ္ေျမာက္ပါၿပီ။ အႏႈိင္းမဲ့
နိဗၺာန္မွာ အၾကြင္းမဲ့ ေပ်ာ္စံႏိုင္ပါၿပီ။

ဒါေၾကာင့္ မေသခင္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြထဲမွာ အေရးအႀကီးဆံုး၊ ပဓာန
အက်ဆံုးကေတာ့ ကိေလသာ ေခါင္းပါးေရး အလုပ္၊ ကိေလသာ အျမစ္ျပတ္ေရး အလုပ္ပါပဲ။

ကိုယ္သန္႔သူနဲ႔ စိတ္သန္႔သူ

တခါက အထက္အညာ ျမိဳ႔ကေလးတျမိဳ႔တြင္ အလြန္ဇီဇာေၾကာင္ေသာ လူတဦးရွိသည္။
သူသည္ အစားအေသာက္စားရာ၌ သူတပါးႏွင့္ ဇြန္းပန္ကန္ ခြက္ေယာက္ခ်င္း
ေရာေႏွာေပါင္းစပ္ မစားႏိုင္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ားႏွင့္ ၀ိုင္းဖြဲ႔ျပီး
ဘယ္ေတာ့မွ မစားပါ။ မလႊဲမေရွာင္သာ၍ စားရလွ်င္ ထမင္းႏွင့္ ဟင္းမ်ားကို
ပထမဦးစြာ အျပီးႏႈိက္ယူထားလိုက္သည္။ သူတပါး ႏႈိက္ျပီးသား ထမင္းဟင္းကိုမူ
ေနာက္ထပ္ မႏိုက္ေတာ့ပါ။ ေရွးက လက္ရည္တျပင္တည္း စားၾကပံုကို ေျပာျပလွ်င္
ေအာ့ႀကီး အန္ႀကီးျဖစ္၍ ေရွာင္သြားတတ္သည္။
Show/Hide

တခုေသာေႏြဦးေပါက္တြင္ သူသည္ မသြားဖူးေသာ ခရီးတခုကို သြားရသည္။ သူႏွင့္
ခရီးသြားမည့္အေဖာ္မ်ား ေရာက္ခ်ိန္တန္လ်က္ ေရာက္မလာေသာေၾကာင့္
တဦးတည္းထြက္ခါြလာခဲ့သည္။ သူသည္ လမ္းခရီး အေျခအေနကို မသိေသာေၾကာင့္
ထမင္းကို အ၀စားခဲ့သည္။ အထုပ္ျဖင့္လည္း ထုပ္ယူလာခဲ့သည္။ ေရကိုလည္း
ဘူးေတာင္းႏွင့္ အျပည့္ထည့္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လမ္းမွာ
အရိပ္အာ၀ါသနည္းသည့္အျပင္ ရာသီဥတုကလည္း အလြန္ပူျပင္းလွေသာေၾကာင့္ ေရခဏခဏ
ေသာက္ရသည္။ မၾကာမီ ေရကုန္သြားေလသည္။

ေနမြန္းတိမ္းေသာအခါ ပို၍ ပူလာျပီး ေခၽြးကပိုထြက္လာသည္။ ေရအလြန္ဆာလာသည္။
ေနာက္ ခရီးတတိုင္ အတြင္း ေရမေတြ႔လွ်င္ ေသရခ်ည္ရဲ႔ဟုပင္ ညည္းမိေလသည္။
သို႔ေသာ္ ခရီးတတိုင္ မသြားရပါ။ ကုန္းကေလး တခုကို ေက်ာ္လိုက္လွ်င္
ဆီးပင္ကေလးမ်ားႏွင့္ ဇရပ္အိုတခုကို ေတြ႔ရသည္။ ဇရပ္၏
ေရွ႔မ်က္ႏွာစာတြင္လည္း ေရအိုးစင္ကေလးတခု ရွိ၏။ သူသည္ အလြန္၀မ္းသာသြားသည္။
ဇရပ္သို႔ အေျပးတပိုင္းသြားျပီး ေရအိုးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေရမွာ
တ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိေနသည္။ တယ္ကံေကာင္းပါလား-ဟု တကိုယ္တည္း ေျပာျပီး
ခ်ိတ္ထားေသာ အိုးမႈတ္ခြက္ျဖင့္ ေရတခြက္ ခပ္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္
ခ်က္ခ်င္းမေသာက္ဘဲ စဥ္းစားေနလိုက္ ေသးသည္။

ဤေရမႈတ္သည္ သူတကာ ေသာက္သံုးေသာ ေရမႈတ္ျဖစ္သည္။ ဘယ္လက္ျဖင့္ကိုင္သူက
ညာႏႈတ္ခမ္းမွ ေသာက္မည္။ ညာလက္ျဖင့္ကိုင္သူက
ဘယ္ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ေသာက္မည္-စသည္ျဖင့္ ေတာင္ေတာင္အီအီ ေတြးေတာစဥ္းစားသည္။
ထို႔ေနာက္ ဤဘက္ကေတာ့ မည္သူမွ ေသာက္မည္မဟုတ္-ဟု ယူဆကာ ေရမႈတ္ကို
လက္ကိုင္တပ္ရာဘက္မွ ေသာက္ခ်လိုက္သည္။ ဤသို႔ ေရႏွစ္မႈတ္ သံုးမႈတ္ေလာက္
ေသာက္ျပီးမွ ေက်နပ္စြာျဖင့္ ဇရပ္ေပၚ တက္နားလိုက္သည္။

သူေရေသာက္ေနစဥ္ သူ႔လႈပ္ရွားမႈကို စိုက္၍ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လံုးတစံုကိုမူ
သူသတိမထားမိလိုက္ေခ်။ ဇရပ္ေပၚထိုင္ျပီး ဟိုဟိုသည္သည္ မ်က္လံုးကစားလိုက္မွ
မလွမ္းမကမ္း ဆီးပင္ေအာင္တြင္ ထိုင္ေနေသာ အနာႀကီးေရာဂါသည္တေယာက္ကို
ျမင္လိုက္ရသည္။ ထိုလူမွာ ေရာဂါေၾကာင့္ ေျခ၊ လက္၊ ႏွာေခါင္းမ်ားပင္
မပီျပင္ေတာ့။ ဦးေခါင္းပတ္ပတ္လည္ ဦးထုပ္ေဆာင္းသည့္ တ၀ိုက္တြင္
အေရဖတ္မ်ားက လန္ေနေသးသည္။ နဖူးႏွင့္ ႏွာေခါင္းကလည္း ေခၽြးေတြလား၊ ဘာေတြလဲ
မသိ။ အဆက္မျပတ္ စီးက်ေနသျဖင့္ ပုဆိုးျဖင့္ ငံ႔ုငံ႔ု သုတ္ေနရသည္။

ထိုေရာဂါသည္သည္ မ်က္ႏွာကို ပုဆိုးျဖင့္ တခ်က္ ငံ႔ုသုတ္လိုက္ျပီး ဇရပ္ေပၚက
လူကို လွမ္းေမးလိုက္သည္။ ဒီမွ ာ ဇရပ္ေပၚက လူႀကီး ကၽြန္ေတာ္တခုေလာက္
ေမးပါရေစ။ ထိုအခါ ဇရပ္ေပၚကလူက ေရာဂါသည္ႀကီး သူ႔အနား လာမည္စိုး၍
ပ်ာပ်ာသလဲျဖင့္ ေျပာပါ ေျပာပါ ၾကားပါတယ္-ဟုဆိုသည္။
လူႀကီးမင္း-ေစာေစာက ေရေသာက္တာ ေရမႈတ္လက္ကိုင္ဘက္က ဘာျဖစ္လို႔
ကတ္သီးကတ္သတ္ ေသာက္ရ တာပါလဲ ခင္ဗ်ား-ဟု ေရာဂါသည္က ေမး၏။

ေၾသာ္-ဒါလား က်ဳပ္က ဘယ္အရာမဆို သန္႔မွႀကိဳက္တာဗ်။ သူတကာ ေသာက္တဲ့
ခြက္ႏႈတ္ခမ္းကေနျပီး က်ဳပ္ေရမေသာက္ႏိုင္ဘူးေလ-ဟု ဆိုလွ်င္ ေရာဂါသည္က
သက္ျပင္းတခ်က္ခ်လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္
စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ လူႀကီးမင္းခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အတိတ္ဘ၀က သူမ်ားအေပၚ
မာန္မာနႀကီး တခြဲသားနဲ႔ မတူမတန္ ဆက္ဆံခဲ့မိလို႔ ထင္ပါရဲ႔၊ အခု ဒီဘ၀မွာ
အနာႀကီးေရာဂါသည္ လာျဖစ္ရပါတယ္။ အဲဒီ၀ဋ္ေၾကြးေတြကို ဒီဘ၀ ဒီမွ်သာ
ရွိေစေတာ့ဆိုျပီး လူမွန္းသိစအရြယ္ကတည္းက ငါးပါးပဥၥသီ ျမဲခဲ့ပါတယ္။
ဘယ္သူ႔အေပၚပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေကာင္းထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ကို
တိရစၧာန္တေကာင္လို ဆက္ဆံၾကိမ္းေမာင္းၾကရင္ေတာင္ ဘယ္လိုမွ စိတ္မရွိပါဘူး။
သူတို႔ေနရာမွာ ငါသာဆိုရင္လဲ ဒီလိုေနမွာပဲလို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာျပီး
အမ်ားစိတ္အေႏွာက္အယွက္ မျဖစ္ေအာင္ သတိထား ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အခု
အမ်ားအသံုးျပဳတဲ့ ဇရပ္ေပၚမွာေတာင္ တက္မနားဘဲ သစ္ပင္ေအာက္မွာ ေနတာကိုသာ
ၾကည့္ပါ။

ေနာက္ျပီး မလြဲမေရွာင္သာလို႔ အမ်ားေသာက္တဲ့ ေသာက္ေရအိုးမွာ ေရေသာက္ရရင္လဲ
အမ်ားကို ကိုယ္ခ်င္းစာျပီး အမ်ားေသာက္တဲ့ခြက္ရဲ႔ ဘယ္-ညာ ႏႈတ္ခမ္းေတြက
မေသာက္ပါဘူး။ ဘယ္သူမွမေသာက္တဲ့ လက္ကိုင္ဘက္ကသာ ကတ္သီးကတ္သတ္
ေသာက္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ လူႀကီးမင္းကလဲ ကၽြန္ေတာ့လိုပဲ ကတ္သီးကတ္သတ္
လက္ကိုင္ဘက္က ေသာက္တယ္ဆိုေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လို႔ေမးမိတာပါ-ဟု
ႏွာတရႈတ္ရႈတ္ႏွင့္ေျပာသည္။ ဤတြင္ ဇရပ္ေပၚမွ လူဇီဇာေၾကာင္ႀကီးမွာ
မည္သို႔မွ် ေအာင့္အည္းႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ေပ။ ေသာက္ျပီးေသာ ေရမ်ားသာမက
စားျပီးသား အစာမ်ားပါ အကုန္ အန္ခ်ေလေတာ့သည္။

ေနာက္ ငါးႏွစ္မွ်ၾကာေသာအခါ အထက္ေဖာ္ျပပါ ဇရပ္အိုေနရာတြင္ သစ္လြင္လွပေသာ
ဆင္၀င္စမုတ္ႏွင့္ ဘံုအဆင့္ပါရွိေသာ ဇရပ္ႀကီးတေဆာင္ မ်က္လွည့္ျပလိုက္သလို
ေပၚေပါက္လာသည္။ ထိုဇရပ္ႀကီးသည္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားရံုမက ဆင္၀င္စမုတ္၏
တဖက္တခ်က္တြင္လည္း ေသာက္ခ်င့္စဖြယ္ ေရအိုးသံုးလံုးစီ ရွိေသာ ေရအိုးစင္
လွလွကေလးမ်ားက ေနရာယူထားေသးသည္။ ထို႔ျပင္ ဇရပ္၏ေတာင္ဘက္
မလွမ္းမကမ္းတြင္လည္း ေရတြင္းႀကီးတတြင္းက ေရငင္ေမာင္းတံႏွင့္ ပံုးႏွင့္
အသင့္ရွိေနျပန္သည္။ ေသာက္သံုးရံုမက ခ်ိဳး၍ပင္ မကုန္ႏိုင္ေခ်။

ထို႔ေၾကာင့္ အႏွီဇရပ္ႀကီးသည္ ခရီးသြားတို႔အတြက္ အလြန္တရာ
ေက်းဇူးမ်ားလွေသာ နားခိုစရာစခန္းႀကီးတခု ျဖစ္ေနေပသည္။ ထိုဇရပ္၌ နားခို၍
ခရီးဆက္ၾကရေသာ လူအေပါင္းတို႔သည္ ဇရပ္တကာေကာင္းမႈရွင္ႀကီးကို မွန္းေမွ်ာ္၍
ေမတၱာပို႔သကာ သာဓုအႀကိမ္ႀကိမ္ ေခၚသြားၾကကုန္၏။

အမ်ားျမင္ေလာက္ရာ ဇရပ္တေနရာတြင္ ေရးထိုးထားေသာ ေကာင္းမႈရွင္အမည္
ကမၸည္းစာတန္းကလည္း ထူးျခားလွသည္။ အညၾတ လူသူေတာ္ႀကီးကို ရည္စူး၍
------ျမိဳ႔ေန ဦးသန္႔စင္+ေဒၚမယ္အိုတို႔၏ ေကာင္းမႈ-ဟူ၏။
ဦးသန္႔စင္-ဟူသည္မွာ ဦးဇီဇာေၾကာင္ႀကီးပင္ ျဖစ္သတည္း။ သူသည္
အနာႀကီးေရာဂါသည္၏ ပညာေပးျခင္းကို ခံလိုက္ရသည့္ေန႔ကစျပီး အျမင္မွန္
ရသြားသည္။ ေနာင္တတရားလည္း ရသြားသည္။ သူ၏ အမ်ားအေပၚ ရြံရွာတတ္ေသာ
ဇီဇာေၾကာင္မႈ စိတ္ဆိုးႀကီးကို အမ်ားႏွင့္ အဖန္တလဲလဲ
ေရာေႏွာစားေသာက္ျခင္းအားျဖင့္ ႏွိမ္နင္းပစ္လိုက္သည္။ ၾကာလာေသာအခါ
ရြံရွာတတ္ေသာစိတ္ အလ်ဥ္းမရွိေတာ့ရံုမက လူငယ္မ်ားနဲ႔အတူ
လက္ရည္တျပင္တည္းပင္ စားျပလိုက္ေသးသည္။ ဤသို႔ ေန႔ခ်င္း ညခ်င္း
ေျပာင္းလဲသြားေသာ သူ႔ကို ျမိဳ႔ေနလူထုမ်ားက မ်ားစြာ အံ႔ၾသၾကေလသည္။
တကယ္တမ္းတြင္ သူသည္ ဇီဇာေၾကာင္တတ္သည္ကလြဲ၍ စိတ္ရင္းသေဘာ
ျဖဴစင္ေကာင္းမြန္သူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မၾကာမီ အမ်ား၏ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကို
ခံရသည္။ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာမ်ား ေပါမ်ားလာသည္။ စီးပြားမွာလည္း ဒီေရအလား
တိုးတက္လာေလသည္။

ယခင္က သူသည္ အလြန္ဇီဇာေၾကာင္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္သည္အထိ
အိမ္သူသက္ထားမရွိခဲ့ေပ။ အက်င့္ဆိုးႀကီးကို ျပဳျပင္လိုက္သည္မွစ၍
ျမိဳ႔ေမတၱာကို ခံယူရရွိရံုမက ကြမ္းေတာင္ကိုင္ အေခ်ာအလွ မယ္အိ၏
ေမတၱာတံ႔ုျပန္မႈကိုပါ ရရွိခဲ့ေလသည္။ ဤကဲ့သို႔ သူသည္
ေျခာက္ကပ္အထီးက်န္လွေသာ ဘ၀မွ စိုျပည္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ေကာင္းလွေသာ ဘ၀သို႔
ေရာက္ရွိခဲ့ပံုကို ေတြ႔မိေလတိုင္း သူ႔ကို ပညာသားပါပါျဖင့္ ဆံုးမေပးခဲ့ေသာ
ေရာဂါသည္ႀကီးကို သြား၍ သတိရမိေလသည္။ ထိုေ႔ၾကာင့္ ကတညဳတ-ကတေ၀ဒီ
မဂၤလာတရားႏွင့္အညီ ထိုေက်းဇူးရွင္ႀကီး၏ ေက်းဇူးတရားကို
ေအာက္ေမ့ေသာအားျဖင့္ သူႏွင့္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရာ ဇရပ္အိုႀကီးေနရာတြင္ ဇရပ္ႏွင့္
ေရတြင္းမ်ားကို ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုဇရပ္ကို လူသူေတာ္ဇရပ္ႀကီးဟု အမ်ားက ေခၚၾကေလသည္။ ေနာင္ေသာ္ လူသူေတာ္မွ
မည္သို႔မည္ပံု ေျပာင္းလဲသြားသည္မသိ။ ဖိုးသူေတာ္ဇရပ္ဟု ေခၚၾကျပန္သည္။
၄င္းဇရပ္အနီးမွ ေတာင္ကုန္းကိုကား ဇရပ္ကုန္းဟု ေခၚၾကကုန္၏။
ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာလာေသာအခါ ဇရပ္ႀကီးမရွိေတာ့ဘဲ ေရတြင္းကို
ဗဟုိျပဳ၍ လူေနအိမ္ေျခမ်ား ေပၚေပါက္လာေလသည္။ ထိုရြာ၏ အမည္သည္လည္း
ဇရပ္ကုန္းရြာဟု တြင္ေလသတည္း။

ထိုဇရပ္ကုန္းရြာ၏ အေနာက္စူးစူး ကုန္းေစာင္းကေလးတြင္ အေ၀းမွျမင္ႏိုင္ေသာ
ေက်ာက္ပံုစုစုကေလးမွာ ေရွ႔ယခင္ကစ၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ရွိေနပါေသးသည္။
ထိုေက်ာက္ပံုကေလး၏ ေအာက္တည့္တည့္တြင္ ေက်းဇူးရွင္ လူသူေတာ္ႀကီး
ထာ၀ရအိပ္စက္အနားယူလ်က္ ရွိသည္ကို ဦးသန္႔စင္ သိမသြားပါေခ်။

ထို႔ထက္ပို၍ ဆိုရပါလွ်င္ ဦးသန္႔စင္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ေသာ ထိုအခ်ိန္က
လူသူေတာ္ႀကီးသည္ ေသာက္ေရအိုးထဲမွ ေရကို သူ႔ခြက္ထဲသို႔ ထည့္ေပးပါရန္
ေတာင္းပန္၍ ရမည့္သူကို ေမွ်ာ္ေနခဲ့ပါသည္။ ထိုစဥ္ ဦးသန္႔စင္ ေရာက္လာ၍
ေရေသာက္ပံုကို ျမင္ရေသာအခါ ေရေတာင္းရန္ အစီအစဥ္ကို ဖ်က္ျပီး
ေရေသာက္ျပီးေလဟန္ျဖင့္ ဦးသန္႔စင္ကို ဆံုးမခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
တကယ္တမ္းတြင္မူ သူသည္ မည္သည့္အခါမွ အမ်ားေသာက္ေရအိုးတြင္ ေရေသာက္ေလ့
မရွိပါ။ ထိုေန႔ကလည္း ေရမေသာက္ဘဲ အငတ္ခံသြားခဲ့ေပသည္။

ထို႔အျပင္ သူသည္ မိမိ၏ လက္ရွိဘ၀ခရီးႀကီး နိဂံုးခ်ဳပ္ရေတာ့မည္ကို
ရိပ္စားမိေသာအခါ အေနာက္ဘက္ ေတာင္ေစာင္းသုိ႔သြားျပီး
က်င္းကိုကိုယ္တိုင္တူးကာ ၀င္ေရာက္အိပ္စက္ျပီး မိမိဇာတ္ကို မိမိဘာသာ
သိမ္းခဲ့ ပါသည္။ ေနာက္တေန႔ ႏြားေက်ာင္းသူမကေလးမ်ား ေရာက္လာေသာအခါ ေလမွာ
တလူလူလြင့္ေနေသာ စြပ္က်ယ္အျဖဴ မည္းညစ္ညစ္တြင္ ေသြးျဖင့္ ေရးထားသည့္
ေျမဖို႔ေပးခဲ့ၾကပါ-ဟူေသာ စာကိုျမင္ၾကရသည္။ မိန္းကေလးမ်ားက
သနားကရုဏာသက္မိေသာေၾကာင့္ ေျမဖို႔ရံုသာမက အနီးအနားရွိ ေက်ာက္တံုးမ်ားကို
ယူေဆာင္စုပံုျပီး မွတ္တိုင္ကေလးတခုပါ စိုက္ထားေပးခဲ့ၾကေလသည္။

ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားကိုလည္း ကြယ္လြန္သူ ဦးသန္႔စင္တေယာက္ သိမသြားခဲ့ပါေခ်။
အကယ္၍ သူသာ သိခဲ့မည္ဆိုပါလွ်င္---
Note: forward mail မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

အေတြးပြားႏိုင္ၾကပါေစ။

ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ေရးထားတယ္ ဆိုတာ မသိေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ စကားလံုးေတြဟာ အေတာ္ေလး
ေတြးလို႔ေကာင္းတာေၾကာင့္ ဘာသာျပန္ၿပီး အားလံုးကို မွ်ေ၀ ေပးလိုက္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔နဲ႔ မသင့္ေလ်ာ္တဲ့ လူေတြ အမ်ားႀကီးကို ေတြ႕ၿပီးမွ ထိုက္သင့္တဲ့
လူနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခြင့္ ရၾကတယ္။ ဒါမွ က်ေနာ္တို႔ ထိုက္သင့္တဲ့ လူနဲ႔
ေတြ႕ခြင့္ရလို႔ ဒီအခြင့္အေရးကို တန္ဖိုးထားႏိုင္မယ္။


ေပ်ာ္ရႊင္မႈ တံခါးေပါက္ ပိတ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ တံခါး တစ္ေပါက္
ပြင့္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပိတ္သြားတဲ့ တံခါးကို
ေငးမႈိင္ထိုင္ေတြး ေနတာနဲ႔ပဲ က်ေနာ္တို႔အတြက္ ပြင့္လာတဲ့ ေနာက္တံခါးကို
သတိမမူလိုက္မိေတာ့ဘူး။



Show/Hide

အေကာင္းဆံုး သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ ...
ထိုင္ခံုေလးေပၚမွာ အတူထိုင္ရင္း ဘာစကားမွ မေျပာလိုက္ရဘဲ ေငးေမာၿပီး
ခြဲခြာသြားၾကေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ တူမတူႏိုင္တဲ့ စကားလံုးေတြ
ကိန္းေအာင္းသြားေစတာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းပါ။


က်ေနာ္တို႔ မဆံုး႐ႈံးမခ်င္း ဘာေတြ ပုိင္ဆိုင္ထားသလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္တုိ႔
သတိမထားမိၾကဘူး။ အဲဒီအတိုင္းပဲ။ က်ေနာ္တို႔ဆီ ပစၥည္းတခ်ဳိ႕ ေရာက္ရွိလာတဲ့
အခ်ိန္က်မွ အရင္က ဒါေတြ ဘ၀မွာ လစ္ဟာေနခဲ့ပါလားလို႔ သိလိုက္ရတယ္။


တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ျပႆနာတက္ဖို႔ မိနစ္ပိုင္းပဲ လုိတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို
သေဘာက်ဖို႔ နာရီပိုင္းေလာက္ အခ်ိန္ေပးရမယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခ်စ္ဖို႔
ဆိုရင္ ရက္အနည္းငယ္ အခ်ိန္ၾကာသြားေကာင္း ၾကာသြားမယ္။ ဒါေပမယ့္
လူတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေမ့ေပ်ာက္ပစ္ဖို႔ေတာ့ တစ္ဘ၀စာေလာက္
အခ်ိန္ယူရလိမ့္မယ္။


အျမင္အာ႐ံုေနာက္ မလိုက္ပါနဲ႔။ လွည့္ဖ်ားတတ္တယ္။ ဥစၥာဓနေနာက္ မလိုက္နဲ႔။
ကုန္ဆံုးတဲ့ တစ္ေန႔ေတာ့ ရွိမွာပဲ။ သင့္ကို ျပံဳးေအာင္ လုပ္ႏိုင္သူကိုေတာ့
တန္ဖိုးထားေစခ်င္တယ္။ ေမွာင္ရိပ္ခိုေနတဲ့ ေန႔စြဲေတြကို
ထြန္းလင္းေပးႏိုင္တာ အျပံဳးပဲရွိတယ္ေလ။


မက္ခ်င္တဲ့ အိပ္မက္ေတြ မက္လိုက္ပါ။ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြ သြားလိုက္ပါ။
ျဖစ္ခ်င္တာကို ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔မွာ
အသက္ တစ္ေခ်ာင္းပဲ ရွိတယ္။ လုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္ဖို႔ အခြင့္အေရးဆိုတာ
တစ္ခါတည္းပဲ ရတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။


ခ်ဳိသာတဲ့ လူသား ျဖစ္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရွိပါေစ။ သန္စြမ္းသူ
ျဖစ္ဖုိ႔ လံုေလာက္တဲ့ အခက္အခဲ ရွိပါေစ။ လူသားဆန္ဖုိ႔ လံုေလာက္တဲ့
ပူေဆြးမႈေတြ ရွိပါေစ။ ေပ်ာ္ရႊင္သူ ျဖစ္ဖုိ႔ လံုေလာက္တဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွိပါေစ။


သူမ်ားရဲ႕ ေနရာကေန အျမဲ ၀င္ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ သင့္ကို နာက်င္ေအာင္ လုပ္မယ့္
ခံစားခ်က္ေတြဟာ တျခားသူကိုလည္း နာက်င္ေစမွာ မလြဲပါဘူး။


သင့္ ႏွလံုးသားကို ျပံဳးရႊင္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္သူကို ရွာပါ။ သင့္ရဲ႕
အိပ္မက္ေတြထဲက ဆြဲထုတ္ၿပီး တကယ့္ လက္ေတြ႕ဘ၀ အျဖစ္ ဖန္တီးခ်င္ေလာက္ေအာင္
လြမ္းဆြတ္ေစခဲ့တဲ့ စကၠန္႔တိုင္းဟာ သင့္ဘ၀ရဲ႕ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့
ရတနာေတြပါ။


အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုး လူသားေတြ အတြက္ အရာအားလံုး အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ဖို႔
မလိုအပ္ပါဘူး။ သူတို႔ အနီးအနားမွာ ျဖတ္သန္း သြားလာေနတဲ့ အရာအားလံုး
နီးပါးကိုပဲ တန္ဖိုးထားလိုက္တာပါ။


အခ်စ္ဟာ အျပံဳးနဲ႔ စတင္တယ္။ အခ်စ္ေၾကာင္႕ဘဲ သင္ဟာ ရွင္သန္လာၿပီး
မ်က္ရည္နဲ႔ အဆံုးသတ္တယ္။


အထြန္းေတာက္ဆံုး အနာဂါတ္ဟာ ေမ့ေပ်ာက္သြားတဲ့ အတိတ္မွာပဲ အျမဲ
အေျခခံပါတယ္။ အတိတ္က နာက်င္မႈေတြ ဆံုး႐ႈံးမႈေတြကို ထြက္သြားခြင့္
မေပးရင္ေတာ့ သင္ဟာ ဘ၀ခရီးကို ဘယ္လိုမွ ဆက္ေလွ်ာက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။


ေမြးဖြားလာတုန္းက သင္ဟာ ငိုေနတယ္။ သင့္ ေဘးပတ္လည္က လူေတြ အားလံုး
ျပံဳးေနၾကတယ္။ သင္ ေသသြားၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီလို ျဖစ္ေအာင္ အခုကတည္းက
ေနႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ ေသခါနီးအခ်ိန္မွာ သင့္ပတ္လည္က လူေတြ အားလံုး
ငိုေနၾကေပမယ့္ သင္ဟာ ျပံဳးေနႏိုင္သူ တစ္ဦးေပါ႔။

* ေမွ်ာ္လင့္သူ *

ႏွလုံးသားရဲ႕ ပလႅင္ေပၚက
အလွဘုရင္ ရွင္သခင္ရယ္
ေမတၱာစစ္ကုိ အရင္းျပဳလုိ႕
ႏွလုံးသားတစ္စုံ လွဴလုိက္ပါရေစ..

ျပစ္ပါယ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕
အျပစ္ရွိသူ ႏွလုံးသားကုိေတာ႕
လ်စ္လ်ဴမရွဴသင့္ပါဘူးေနာ္....

အေျခအေနမတူလို႔ ေ၀းခဲ့ၾကေပမယ္႕
ေမ့ေဖ်ာက္လုိ႔ မရတဲ့မျမင္နဳိင္တဲ့
သံေယာဇဥ္ေတြက ႏြယ္ျဖစ္ကာရစ္တြယ္ေနေတာ႕
အျမစ္တြယ္တဲ့ ႏွလုံးသားက
မ၀ံ့မရဲ ေျပာေျပာေနရဲ႕
ခ်စ္တယ္ခ်စ္တယ္ ဆုိတဲ့စကားေတြပါပဲ....

ခ်စ္သူ.....
ခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့ေပမယ္႕
မခ်စ္တတ္တဲ့ မင္းရဲ႕ ႏွလုံးသားကုိေတာ႕
အျပစ္မျမင္ပါဘူး.........
သက္မဲ့ျဖစ္တဲ့ ကမာၻၾကီးေတာင္
ႏွစ္ပုိင္းတစ္ပုိင္းဒီဂရီ တိမ္းေစာင္းေသးတာပဲ
သက္ရွိျဖစ္တဲ့မင္းမွာလည္း
လြဲေခ်ာ္တတ္တဲ့အခ်စ္ေတြ
ဖန္းတီးတတ္တာ မဆန္းပါဘူး.......

တကယ္ေတာ့ မရနဳိင္ေတာ့တဲ႕
အခ်စ္ေတြကုိ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႕
တစ္ဘ၀တာေပ်ာ္ရႊင္ေစဖုိ႕
ခဏတာျပံဳးျပရင္ေတာင္မွ
ငါ႕အတြက္ေတာ႕ ေက်နပ္ပါတယ္

ဒါေပမဲ့..... ရင္ခြင္မွာေတာ႕
မသိမသာ လြမ္းရင္းနဲ႕
မ်က္ရည္ေတြေၾကြက်ေနတာ
ရက္ေပါင္းမနည္းေတာ႕ဘူး.....ခ်စ္သူ

ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္မ်ား

တရုတ္လူမ်ိဳးတို ့၏ ကံေကာင္းေစေသာအႀကံေပးခ်က္ကို ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပထားသည္။
သင္ယံုခ်င္မွ ယံုပါလိမ့္မည္။
သို ့ေသာ္ ယင္းတို ့သည္ တကယ္ကံေကာင္းေစေသာ အႀကံေပးခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။
အားလံုးကို ဖတ္ႀကည့္သြားပါက မွတ္သားစရာ တစ္စံုတစ္ရာ ရႏိုင္ေကာင္းပါသည္။


၁။ လူေတြကို သူတို ့ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ပိုျပီး ရႊင္လန္းတက္ႀကြစြာ ေပးကမ္းလိုက္ပါ။

၂။ သင္ႏွင့္ေလေပးေျဖာင့္သူကို လက္ထပ္ပါ။ သင္အိုမင္းလာေသာအခါ သူတို
့၏စကားေျပာကၽြမ္းက်င္မႈသည္ တျခားအရာမ်ားကဲ့သို ့ပင္ အေရးပါလာပါလိမ့္မည္။


Show/Hide

၃။ ႀကားသမွ်မယံု၊ ရိွသမွ်မသံုး၊ အိပ္ခ်င္သေလာက္မအိပ္ပါႏွင့္။

၄။ “မင္းကိုခ်စ္တယ္ ”ဟု ေျပာႀကားသည့္အခါ တကယ္အေလးအနက္ေျပာပါ။

၅။ “ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး” ဟု ေျပာႀကားသည့္အခါ ထိုသူ၏မ်က္လံုးကို
ႀကည့္ျပီးမွေျပာပါ။

၆။ အနည္းဆံုးေျခာက္လေစ့စပ္ထားျပီးမွ လက္ထပ္ပါ။

၇။ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္တတ္တာကို ယံုပါ။

၈။ တစ္စံုတစ္ေယာက္၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိပ္မက္မ်ားကို ဘယ္ေသာအခါမွ
ျပက္ရယ္မျပဳပါႏွင့္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိပ္မက္မ်ား မရိွသူသည္
အမ်ားႀကီးမေအာင္ျမင္ႏိုင္။

၉။ နက္နက္ရႈိင္းရိႈင္းႏွင့္ ျပင္းျပင္းျပျပ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါ။ သင္
စိတ္ထိခိုက္နာက်င္ ( အသည္းကဲြ) ႏိုင္ေသာ္လည္း အခ်စ္သည္ ဘ၀မွာပိုျပီး
ျပည့္စံုစြာေနႏိုင္ရန္ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းျဖစ္သည္။

၁၀။ သေဘာထားကဲြလဲြမႈမ်ားတြင္ တရားသျဖင့္ ျငင္းခံုပါ။ ဆဲေရးတိုင္းထြာျခင္း
မျပဳပါႏွင့္။

၁၁။ လူေတြကို သူတို ့၏ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းကို ႀကည့္ျပီး အကဲမျဖတ္ပါႏွင့္။

၁၂။ ျဖည္းျဖည္းေျပာပါ။ သို ့ေသာ္ လွ်င္ျမန္စြာ စဥ္းစားပါ။

၁၃။ သင္မေျဖခ်င္သည့္ေမးခြန္းကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေမးလာသည့္အခါ
ျပံဳးျပီးေမးလိုက္ပါ။ “ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္လို ့သိခ်င္တာလဲ” လို ့။

၁၄။ ထူးကဲေသာ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ႀကီးမားေသာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားမွာ
နက္ရိႈင္းေသာစြန္ ့စားမႈ ပါ၀င္ေနသည္ကို သတိရပါ။

၁၅။ သင္ဆံုးရံႈးရခ်ိန္တြင္ သင္ခန္းစာယူပါ။

၁၆။ အနည္းငယ္သေဘာထားကဲြလဲြမႈေႀကာင့္ ႀကီးမားေသာခင္မင္ရင္းႏွီးမႈကို
မထိခိုက္ပါေစႏွင့္။

၁၇။ အမွားလုပ္မိေႀကာင္းသိသိခ်င္း ျပင္ဆင္ဖို ့ႀကိဳးစားပါ။

၁၈။ တယ္လီဖုန္းေကာက္ကိုင္ခ်ိန္မွာ ျပံဳးေနပါ။ ဖုန္းေခၚသူက သင့္အျပံဳးကို
သင့္အသံထဲမွာ ႀကားရပါလိမ့္မယ္။

၁၉။ တစ္ခ်ိဳ ့အခ်ိန္ေတြမွာ တစ္ကိုယ္တည္းေနပါ။
Note: Forward mail မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ခ်စ္ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူရွိေနခ်ိန္
ဟာ အိပ္မက္တစ္ခုဆိုရင္
ငါဘယ္ေတာ႔မွ နိုးထဖို႔မၾကိဳးစားေတာ့ဘူး

သူငယ္ခ်င္း..........မင္းအားငယ္ ေနလား..........

အားတင္းထားပါ..

ဆံုးရွုံးမွုဆိုတဲ့နတ္ဆိုးကို

မင္းမ်ိုဳးျဖဳတ္ပစ္နိုင္ပါတယ္ ။
++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++

Show/Hide

သူငယ္ခ်င္း..........အရမ္း၀မ္း နည္းေနလား......

မင္းမ်က္ရည္ေတြသုတ္ပစ္လိုက္

သူတို႔ကမင္းရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကို

ေပ်ာ႕ညံ႕ညံ ၿဖစ္ေစတယ္။
++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++

သူငယ္ခ်င္း..........စိတ္ပ်က္ေနၿပီလား..........

ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ အမွန္အတိုင္းၾကည္႕

မင္းျမင္ရတဲ႕ အရာကို

ေလွကားထစ္လို နင္းတက္စမ္းပါ။
++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++

သူငယ္ခ်င္း..........ရင္ဖြင့္ခ်င္လား........

မ်ိဳသိပ္မထားပါနဲ႕

အဲဒါကိုအစကေန စေျပာ

ငါတို႔ နားေထာင္ေနတယ္။
++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++

သူငယ္ခ်င္း..........အသည္း ကြဲ ေနလား.....

ဒါဆို...မင္းကံေကာင္းၿပီ

အဲ့ဒီတစ္ေယာက္ က

မင္းအခ်စ္နဲ႕ မတန္ေသးဘူး။
++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++

သူငယ္ခ်င္း..........အထီးက်န္ေနလား..........

တစ္ေယာက္တည္း မေနနဲ႕

ငါတို႕နဲ႕ အတူ

ခံစားမွုဆိုတဲ့..စနက္တံကိုမီး၀ိုင္း ရိွု႕ မယ္။
++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++

သူငယ္ခ်င္း..........မင္းကို သူတို႕ အထင္ေသးေနလား....

ေဒါသမၿဖစ္နဲ႕

မင္းရဲ႕ ျမွဳပ္ေနတဲ့ အရည္အေသြးေတြ

သူတို႕ ၿမင္နိုင္စြမ္းမရွိေသးလို႕ပါ။
++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++

သူငယ္ခ်င္း..........မင္း..... ပန္းတိုင္ေရာက္ၿပီလား.......

တက္.....မေထာင္နဲ႔ဦး

ငါေနာက္ ေလွ ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။
++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++

သူငယ္ခ်င္း..........မင္းဘ၀ေအာင္ၿမင္ၿပီလား.......

ဂုဏ္ယူပါတယ္

မင္းရဲ႕ ေနာက္မွာ(မင္းရဲ႕ေရွ႕ မွာ )

မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြ....လက္ခုပ္တီးေနၾကတယ္.....................
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


သူငယ္ခ်င္း ...
မင္းဘ၀မွာ တစ္ခါမွ မရဘူးတဲ့ အရာကို လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ...
မင္းတစ္ခါမွ မလုပ္ဘူးတဲ့ အလုပ္မ်ဳိးကို လုပ္ဖို႕ လိုလိမ့္မယ္...။

ဘ၀ရဲ႕ ေခၚရာကို မလိုက္နဲ႕ ...
မင္းသြားခ်င္တဲ့ ဆီ ဘ၀ကို ေခၚသြား .... ။

ရွင္သန္ေနထိုင္ဖို႕ အတြက္ မင္းေမြးလာတာ
ေမြးဖြားလာလို႕ ရွင္သန္ေနရတာ မဟုတ္ဘူး .... ။

လူဆိုတာ ေမြးတစ္ေန႕ ေသတစ္ေန႕ ပဲ ...
ဘာမွ လြမ္းေဆြး တမ္းတ ေနဖို႕ မလိုဘူးေလ ...

ေရွ႕ ကို ဆက္ၿပီးေလွ်ာက္ပါ သူငယ္ခ်င္း ...
ေနမ၀င္သေရြ႕ ဘ၀ ကို ဘယ္ေတာ့မွ အရႈံးမေပးနဲ႕
သူငယ္ခ်င္းေရ ......

မင္းအတြက္ လိုအပ္လာတဲ့ အခါ လွမ္းေခၚလိုက္ပါ ... အေဖာ္မြန္းေကာင္းဆိုတာ ဘ၀မွာ
မရွိမျဖစ္ပါ ....

Note: Forward mail တစ္ခုမွ ကူယူေဖာ္ျပေပးတာပါ...ခ်စ္ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္။

*လြမ္းခြင့္ ေပးပါ*

မုိးေဆာင္းေႏြ သကၠရာဇ္ေတြဆုိတဲ႕
ကာလေတြေအာက္မွာ ငါ့အခ်စ္ေတြ
စေတးျပစ္ရေတာ့မွာလား
တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေျပာခဲ့ဖူးတဲ႕
ကမာၻပ်က္ေတာင္ မမုန္းဘူး
သံသရာအဆက္မွာေတာင္
မေမ့ဘူးဆုိျပီး ေျပာခဲ့ေပမယ္႕

အခုေတာ့------ ခဏတာ
ေ၀းကြာျခင္းေအာက္မွာ
သစၥာတံတုိင္းေတြ အပုိင္းပုိင္းျဖတ္
အထပ္ထပ္ရစ္ထားတဲ႕
သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ၾကိဳး
မင္းျဖတ္ခဲ့ၿပီေပါ႕----------

ခ်စ္သူ........
ဆုံႏိုင္ခြင့္ကုိေတာင္းတေနရင္း
ရုတ္တရက္ ၾကံဳလုိက္ရတာ
အျပံဳအတုနဲ႔ အမုန္းထုဆုိတဲ႕
ရုိက္ခ်က္ပ်င္းပ်င္း
ဒီရင္မွာေၾကမြခဲ့ပါျပီ.....

ဒါေပမယ္႕------ေက်နပ္ပါတယ္
ရင္ထဲမွာမင္းကုိအခုထိ
ခ်စ္ေနခဲ့လို႔ေပါ့ ..........

ခ်စ္သူ.....
မၾကားႏိုင္ေတာ့တဲ့ညတုိင္းမွာ
ငုိခ်ခဲ့တဲ့ ရွိဳက္သံတစ္ခ်က္
မ်က္ရည္တစ္စက္နဲ႕
ငါ...အယူခံမ၀င္ေတာ႕ပါဘူး
သခင္ကုိမွ ခ်စ္ေနမိေတာ႕
ခ်စ္ေနခြင့္ သက္သက္နဲ႕
အခ်စ္ကြ်န္တစ္ေယာက္ရဲ႕
အထီးက်န္ ဘ၀ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႕

ခ်စ္သူရယ္......
လြမ္းခြင့္ေလးေတာ႕ ေပးခဲ႕ပါ.......ေနာ္။

အသဲခြဲ သူေရ.....!

ဒီရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြ
သံစဥ္ညွိလုိ႕ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္
ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ေပမယ္႕
ဒီအသဲကုိ တစ္ေယာက္ေျပာင္းလုိ႕
အခ်စ္ေကာင္းေကာင္းျဖစ္မလာႏုိင္ေတာ့ဘူး

ခ်စ္သူ......ခူးေျခြဖို႔မဟုတ္ပဲ
အလွၾကည့္သက္သက္နဲ႕
ဆူးဆူးနစ္နစ္ ခ်စ္ခဲ႕မိလုိ႕
အရွံဳးသမား ငါခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြနဲ႕
ႏွလုံးသားတစ္ေနရာကုိ
ေပးဆပ္ခဲ့တာပါ.....

ဒါေပမယ့္-----အသဲခြဲေလသူကုိမွ
အခ်စ္သခင္တင္ေျမွာက္ခဲ့ေတာ႕
သခင္႕အလုိက် အသက္ခႏၶာ
ထပ္ခါရင္းလုိ႕ အသဲတစ္ေနရာ
ေပးလွဴျပီးၿပီပဲမို႔ ....
ဖဲ့ခ်င္ဖဲ့ ေျခြခ်င္ေျခြ
စားခ်င္စား မင္းအလုိကုိ
ျဖည့္ဆည္းေနရင္း
အပါယ္ခံ အတြက္ေတာ႕
အသဲဒဏ္ရာဟာ......မေျပာပေလာက္ပါဘူး

အခ်စ္ကုိမွ ရုိးသားစြာ ကုိးကြယ္ခဲ့တာမုိ႕
အသဲခြဲေလသူ မာယာရွင္ကုိ
မနာက်င္ဘူးဆုိတာ
က်ရွဳံးသူ ငါ့အတြက္ေတာ႕
ကမာၻဆုံးတုိင္ ေၾကမြေနတဲ႕
အသဲအပုိင္းအစလက္က်န္ေတြနဲ႕
အသက္ဆုံးတုိင္ခ်စ္ေနလုိ႕ပါပဲ

အခုေတာ႕-----အသဲကုိမွထုိးေကၽြးခဲ႕ေတာ႕
ငါ႕မွာ.....အသက္ေငြ႕ေငြ႕ပဲက်န္ေတာ႕တယ္......
အသဲခြဲသူေရ....

ေစတနာဟူသည္ လူတိုင္းႏွင့္ တန္ပါသည္။

စာေရးသူ၏ မိတ္ေဆြတစ္ဦးသည္ အလြန္ပင္ ေစတနာ ျဖဴစင္စြာျဖင့္ ျပဳမူေျပာဆို ေနထိုင္သည္ကို ေတြ႕ရဖူးပါသည္။ သူသည္ အရာရာကို ေစတနာ အျပည့္ျဖင့္ ႐ႈျမင္သံုးသပ္ လုပ္ကိုင္ေျပာဆိုေလ့ ရွိသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။
သူ႕ဆီမွာ အေၾကာင္းတစ္ခုခုရွိ၍ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုလွ်င္ အယုတ္အလတ္ အျမတ္မေရြး စိတ္ေက်နပ္စြာ ျပန္ခဲ့ၾကရသည္ခ်ည္း ျဖစ္ပါသည္။ နံနက္မိုးလင္း မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးသည္ႏွင့္ သူသည္ ဘုရားရွိခိုး၊ ပရိတ္ႀကီးတစ္ ဆယ့္တစ္သုတ္ကို ရြတ္၍ေမတၱာပို႕ ျခင္းျပဳသည္။ သူ၏ေမတၱာပို႕ပံုက အမ်ားသူငါ ေမတၱာပို႕ပံုမ်ဳိး မဟုတ္ပါ။ သူ႕အထက္ရွိ အဆင့္ဆင့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ သူ႕မိတ္ေဆြေတြ၊ သူ႕လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြအားလံုးကို တစ္ဦးခ်င္း အမည္ေတြကို ရြတ္ဆို၍ ေမတၱာပို႕သည္။ ႐ံုးမတက္မီအိမ္သို႕ လာေရာက္သမွ် ဧည့္သည္ေတြကိုသူ႕ Break Fast မ်ားျဖင့္ ဧည့္ဝတ္ျပဳသည္။ လာ၍ေပးေသာ လက္ေဆာင္ေတြကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႕ ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္လွဴဒါန္းေစသည္။

Show/Hide

ခရီးသြားလွ်င္လည္း အတူပါလာသူ ဝန္ထမ္းအားလံုးသို႕ ေဒသခံတို႕၏ လက္ေဆာင္ေတြကို ခြဲေဝေပးသည္။ ဥပမာ-ေတာဘဲဥ အလံုး ၅ဝ လက္ေဆာင္ေပးလွ်င္ ပဲ့ေထာင္ေမာင္း သူအပါအဝင္ ခရီးေဖာ္အားလံုးႏွင့္ သူပါ ငါးေယာက္ဆိုပါက တစ္ေယာက္လွ်င္ ဘဲဥ ဆယ္လံုးႏႈန္းျဖင့္ ေဝငွကာ သူလည္းဆယ္လံုးပဲ အခ်ဳိးက်ယူသည္။ ေတာဘဲဥဆုိသည္မွာ ေက်းလက္၌ ၿခံမခတ္ဘဲေမြး၍ သဘာဝအတိုင္း လႊတ္ထားေသာ ဘဲမ်ားကအုသည့္ ဘဲဥကို ေခၚျခင္းျဖစ္ကာ ထိုဘဲဥမ်ားသည္ အႏွစ္မ်ား၍ အကာထူပါသည္။ ၿခံျဖင့္ေမြးေသာ ဘဲဥမ်ားထက္ အရသာပို၍ ဆိမ့္ပါသည္။
သူဆီလာသမွ် အခက္အခဲရွိ သူေတြကို စိတ္ပါလက္ပါ ခ်က္ျခင္း တစ္ထိုင္တည္း မထဘဲ အလုပ္ၿပီးေအာင္ ကူညီေလ့ရွိသည္။ သူ႕အထက္ မွျဖစ္ေစ၊ သူ႕ေအာက္မွျဖစ္ေစ ဝန္ထမ္းႀကီးငယ္ေတြက သူ႕ကုိဖိႏွိပ္ျခင္း မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းေတြကိုလည္း သူက အၿပံဳးမပ်က္ ေစတနာမပ်က္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ေပးသည္ခ်ည္း ျဖစ္ပါသည္။

သူ႕အထက္မွာ တာဝန္ထမ္းရြက္ ခဲ့ၿပီး သူ႕ကိုအထက္စီးမွ ဆက္ဆံခဲ့ သူတစ္ဦးသည္ ရာထူးမရွိေတာ့သည့္ ကာလ သူ႕ဆီကို ေရာက္လာေသာအခါ ၌လည္း အၿငိဳးအေတးမထားဘဲ ယခင္က သူ႕အထက္က ေနစဥ္သကဲ့သို႕ ႐ို႐ိုေသေသေလးေလးစားစား ဆက္ဆံသည္ကိုပင္ စာေရးသူေတြ႕ရ ဖူးပါသည္။ သူက အမွတ္အေတး မရွိသလို လုပ္ေနေသာ္လည္း စာေရးသူတို႕ ျဖစ္စဥ္အေၾကာင္းရင္းကို သိေနသူေတြကမူ ရင္ထဲက တႏုန္႕ႏုန္႕ျဖင့္ ရွိေနၾကရပါသည္။ ဤတြင္ တစ္ခါက ငယ္ဆရာတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့ဖူးသူ ႏိုင္ငံသိ ပန္းပုဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္၏ ၾသဝါဒတစ္ရပ္ကို နားႏွင့္ဆတ္ဆတ္ ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိပါသည္။ ''တပည့္ေရ ကိုယ့္ကိုဒုကၡေပးခဲ့တဲ့ လူေတြဟာ တစ္ေန႕က်ရင္ ကိုယ့္ေရွ၌လာၿပီး ေမွာက္လ်က္လဲ ေနတတ္တယ္ကြယ့္၊ အဲဒီအခါမွာ ကိုယ္က ဆြဲထူေပးရမွာလား။ လက္ပိုက္ၾကည့္ ေနရမွာလားဆိုတာ ေဝခြဲရ ခက္ေနတတ္တယ္ တပည့္''ဟု ဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္က ႏိုင္ငံေတာ္ပန္းခ်ီအႏု ပညာေက်ာင္း State School of Fine Arts တြင္ ပန္းပုသင္တန္းဘာသာရပ္ ပို႕ခ်ရင္း လူ႕ဘဝအတြက္ မွတ္သား ဖြယ္ၾသဝါဒတစ္ရပ္ကို မိန္႕မွာဖူးပါသည္။

စာေရးသူကမူ ဆြဲထူမိသည္ လည္းရွိသကဲ့သို႕ လက္ပိုက္ၾကည့္ေန ခဲ့ရသည္မ်ားလည္းရွိေနကာ တစ္ခါ တစ္ရံ မ်က္ႏွာလႊဲ၍ေနလိုက္သည္မ်ား ပင္ရွိခဲ့ပါသည္။ အထက္ပါ သူက ေတာ့မူ ဆဲြထူ၍ဖုတ္ဖက္ခါေပးလိုက္ သည္ခ်ည္းျဖစ္ပံုရပါသည္။
ေစတနာ ေကာင္းလြန္း၍လည္း သူ႕ကို အထက္ေအာက္ ဝဲယာရွိသမွ်ေတြက ခ်စ္ခင္ေလးစား ခင္မင္ေနၾကပါသည္။ မခ်စ္ခင္ မေလးမစား မခင္မင္သူေတြလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ ရွိေနပါေသးသည္။

ေနာက္တစ္ဦးကိုလည္း ေတြ႕ဖူးပါေသးသည္။
သူသည္ ပတ္ဝန္းက်င္အားလံုး ရွိသူေတြကို ေျပျပစ္စြာဆက္ဆံတတ္ သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ သူႏွင့္စာေရးသူတို႕ ေတြ႕ဆံုရင္းႏွီးခဲ့သည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ သံုးစုစာမွ် ရွိခဲ့ပါသည္။
စာေရးသူထံ အပ္ႏွံထားေသာ ေရာင္းေစ်းက်ပ္ခုနစ္ေသာင္းတန္ သြပ္မိုး၊ ပ်ဥ္ကာ၊ ပ်ဥ္ခင္း၊ တိုင္လံုး (ေယာက်္ားတစ္ဘက္ခြဲေက်ာ္) မီတာပါ ေနအိမ္တစ္လံုးကို ေရာင္းဖို႕ရွိေၾကာင္းျဖင့္ သူ႕အား အမွတ္မထင္ ေျပာမိရာမွ ထိုအိမ္ကို သူဝယ္ျဖစ္သြား၏။ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ဆယ့္ငါး ႏွစ္ခန္႕ကျဖစ္၍ သူတို႕ဌာနသည္ အေျခတက်ေနရေသာ ဝန္ထမ္းဌာနမ်ဳိး မဟုတ္သျဖင့္ အမွတ္မထင္ ေမးမိသည္ဟု ဆိုရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အိမ္ဝယ္ၿပီးေနာက္ အိမ္နံရံ အကာသစ္ေတြ ေဆြးေပါက္ေနသျဖင့္ အသစ္လဲလွယ္ရန္ စာေရးသူကို တုိင္ပင္သျဖင့္ ကုန္က်မည့္ သစ္စာရင္းကို စာေရးသူက တြက္ခ်က္၍ ကူညီလိုက္သည္။ အစိုးရသစ္ဆိုင္မွာ သစ္တစ္ တန္ခန္႕ကို အစိုးရေစ်းႏႈန္းျဖင့္ ဝယ္ခြင့္ရသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ တိုက္တိုက္ ဆိုင္ဆိုင္ပင္ သူသည္ ထီဆုအေသးတစ္ခု ေပါက္ေလရာ သစ္ဖိုးေငြကို အဆင္ေျပစြာ ေပးေခ်ဝယ္ယူႏိုင္ေလသည္။

တစ္ဖန္ သူ႕အိမ္က သြပ္မိုးေတြမွာ မိုးယိုသျဖင့္ ဖာေထးဖို႕ ျပင္ဆင္ရာ မိုးယိုသည္က တစ္ေနရာတည္း မဟုတ္ဘဲ သံုးေလးေနရာမက ျဖစ္ေနသည္။ သြပ္ျပားအခ်ပ္လိုက္ အသစ္လဲလွယ္ရမည္လား။ တစ္ေပါက္ခ်င္း ဖာေထးရမည္လား စဥ္းစားေနရခိုက္ သူ႕အသိ ပုဂၢလိကစက္႐ံုတစ္႐ံုက မိတ္ေဆြတစ္ဦး သူ႕အိမ္သို႕ လာလည္၏။ လာ၍လည္ပတ္သူ ပုဂၢလိက စက္႐ံုလုပ္ငန္းရွင္က ''အစ္ကို႕အမိုးသြပ္ေတြက ဒန္သြပ္ေတြပါလား။ ကြၽန္ေတာ့္စက္႐ံုမွာ ေခါင္းတိုင္လုပ္ဖို႕ ဒန္သြပ္ရွာေနတာ အေတာ္ပဲ'' ဆုိကာ သြပ္ျပားအသစ္ေတြ အိမ္တစ္လံုး တစ္မိုးစာဝယ္ေပး၍ သြပ္ျပားခ်င္းလဲလွယ္ ေပးသြားေလသည္။ သြပ္မိုးခသာ ကုန္က်ၿပီး အမိုးအသစ္ျဖင့္ မိုးယိုမႈဒုကၡပါ ကင္းစင္သြားရ ပါေလေတာ့၏။

သူသည္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ် အဆုိး ျမင္ဝါဒျဖင့္ မၾကည့္ဘဲ အၿမဲပင္ အေကာင္းျမင္ဝါဒႏွင့္သာ ၾကည့္တတ္သူျဖစ္သည္။ သူသည္ အၿမဲတမ္း လန္းဆန္း၍ တက္ၾကြစြာျဖင့္ အလုပ္တာ ဝန္မ်ားကိုလုပ္၍သာ ေနတတ္၏။ သူႏွင့္သူ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားအေပၚ အခြင့္အေရး ပိုယူတတ္သည့္ အထက္အရာရွိ ေတြကိုလည္း အျပစ္မျမင္ဘဲ ပံုမွန္႐ိုေသစြာ ဆက္ဆံတတ္၏။ သူသည္ ရာထူးတိုးမယူဘဲ လက္ရွိရာထူးျဖင့္သာ ဤေနရာ ဤ႐ံုး၌ေနသျဖင့္သာ ရာထူးမတက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ ဤရာထူးထက္ တစ္ဆင့္ ျမင့္ရာထူးကိုရယူလ်က္ နယ္ေျပာင္း ခဲ့ပါက သူ႕အေပၚမွလက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္၍ အခြင့္အေရးပိုယူသူထက္ တစ္ဆင့္ျမင့္ ရာထူးကို ရရွိႏိုင္ေသာ လုပ္သက္၊ ပညာရည္အခ်င္း၊ ႐ံုးလုပ္ငန္းကြၽမ္း က်င္မႈ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ဆက္ဆံေရး ေတြသူ႕မွာ ျပည့္စံုေနသည္။ သူ႕အထက္အရာရွိ၏ လက္ရွိရာထူးမ်ဳိးကို သူမယူခဲ့၍သာ၊ သူသာယူခဲ့လွ်င္ တန္းတူမဟုတ္ တစ္ဆင့္ျမင့္ရာထူး ရႏိုင္သူျဖစ္ေၾကာင္း အမူအရာလည္း မျပ။ ႏႈတ္ကလည္းမေျပာ၊ စိတ္ထဲ လည္း ရွိဟန္မတူေခ်။
ထင္ထင္ရွားရွား မွတ္မိေနသူ ႏွစ္ဦးကုိသာ ေဖာ္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤလိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးေတြ သံုးေလးဆယ္ ထက္မနည္း စာေရးသူ၏ဘဝ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေတြ႕ခဲ့ဖူးပါသည္။ သူတို႕၏ေစတနာလုပ္ရပ္ေတြက သူတို႕ကို အက်ဳိးေပးပံုေတြကို စာေရးသူ မသိရွိခဲ့၍သာ ယခုလို ေဖာ္ျပခြင့္မရျခင္း ျဖစ္ပါမည္။

ဤလိုေစတနာေကာင္း ေစတနာသန္႕သူေတြ၏ဇနီးျဖစ္သူေတြကလည္း သူတို႕၏ ေစတနာလုပ္ရပ္ေတြကို ကန္႕ကြက္ျခင္းမျပဳၾကခဲ့၍ သူတို႕၏ ေစတနာေတြ ေျဖာင့္တန္းစြာ ေဖာ္ေဆာင္ခြင့္ ရၾကျခင္း ျဖစ္ေလရာ ပါရမီ ျဖည့္ဖက္ သူတို႕၏ ဇနီးတို႕ကိုလည္း ပူးတြဲမွတ္တမ္း ျပဳအပ္ပါသည္။

ေစတနာေတြ ေရစီးကမ္းၿပိဳ လိုက္သည္ဆုိေသာစကားကဲ့သို႕ တရေဟာႀကီး ေကာင္းမြန္လွျခင္းပင္ျဖစ္ ၾကပါသည္။
တရားဓမၼႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ကိုင္ေနၾကလင့္ ကစား၊ တရားဓမၼ၏ အဆိုအမိန္႕ေတြ ႏွင့္ထပ္တူညီေအာင္ ျပဳမူေျပာဆိုေနထိုင္ ဆက္ဆံကာ စိတ္ထားျဖဴျဖဴစင္ စင္ထားတတ္ၾကဖို႕ကား မလြယ္ကူသည္ကို လက္ေတြ႕က်င့္သံုးဖူးသူေတြ သာသိၾကပါသည္။ ေစတနာေျဖာင့္ေျဖာင့္ စိတ္ထားမႈ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ရွိေနဖို႕က ပို၍မလြယ္လွေၾကာင္း ဆင္ျခင္တတ္သူတို႕သိၾကပါသည္။
စာေရးသူတို႕သည္ ေစတနာမွန္လွ်င္ ကံျဖစ္သည္ဆိုေသာအဆိုအမိန္႕ ေစတနာေကာင္းလွ်င္ ကံေကာင္းမည္ ဆိုေသာ ၾသဝါဒေတြႏွင့္ ယဥ္ပါးခဲ့ၾကသည္မွာ လူမွန္းသိတတ္စ အရြယ္ကပင္ ဟုဆိုၾကရပါမည္။ မိမိဘက္က ေစတနာျဖဴစင္သည္ႏွင့္အမွ် တူညီေသာ တံု႕ျပန္မႈေတြ ရတတ္သည္ကို လူတိုင္းလိုပင္ သိၾကပါသည္။ ေစတနာေကာင္းလွ်င္ ကံေကာင္းသည့္ တစ္ကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြကို စုစည္း၍ ေရးထားေသာ ဆရာသုေတသီ ျမင့္ထြန္း၏ စာအုပ္ထဲ၌ အိမ္၌ေမြးထားေသာ ေခြးကေလးကုိ ေစတနာ အျပည့္ျဖင့္ ေကြၽးေမြးခဲ့၍ ရရွိေသာ ေစတနာတံု႕ျပန္မႈကို ဖတ္ရဖူးပါ သည္။ လူကမွ ေက်းဇူးကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳတတ္ေသးသည္။ ေခြးသတၱဝါကမူ တစ္လုတ္စားဖူးလွ်င္ ရက္ေတြလေတြ မည္မွ်ပင္ ၾကာေစဦးေတာ့ ေကြၽးေမြးသူကုိ မွတ္မိေနတတ္သည္ကို မ်ားစြာႀကံဳဖူးၾကပါသည္။

ေစတနာဆိုးေၾကာင့္ ဆုိးက်ဳိး ေတြ႔ရတတ္သည္ကုိ စာေတြ႕လက္ေတြ႕မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ ဤျဖစ္ရပ္မ်ဳိးေတြမွာ ဇာတ္နိပါတ္ေတြမွာလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္ဝတၴဳေတြ မွာလည္းေကာင္း မ်ားစြာဖတ္႐ႈဖူး ၾကပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ လအနည္းငယ္ ကာလက ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ ပကိတ္ႀကီးေက်း ရြာဇာတိသား ရဟန္းေတာ္ အရွင္ေခမာစာရႏွင့္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ မင္းေက်ာင္းႀကီး ေက်ာင္းတုိက္၌ ေတြ႕ရစဥ္ ''ဒကာႀကီးေရ၊ ေစတနာသည္ လူတိုင္းႏွင့္ မထိုက္တန္ဆိုတဲ့ နံရံကပ္ စာတမ္းရယ္၊ သင္ေကာင္းလွ်င္ ကြၽႏု္ပ္မဆုိးပါ ဆုိတဲ့ စာတန္းရယ္။ အဲဒါေတြဟာ မထြန္းကားသင့္၊ မလိုက္နာသင့္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြလို႕ ဦးပဥၨင္းက ေတြးမိတယ္''ဟု မိန္႕ၾကားပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ဤစာကို ေရးျဖစ္ရပါသည္။ ေစတနာေတြမ်ားမ်ား ထားၾကဖုိ႕၊ စိတ္ေကာင္းေတြ မ်ားမ်ား ေမြးျမဴတတ္ၾကဖို႕ အထူးလိုအပ္လ်က္ ရွိသည္ကို အမ်ားသူငါ အသိပင္ ျဖစ္ပါ၏။

ခ်စ္ျမတ္

ေသရြာသြားမယ့္ PASSPOST

ခ်စ္သူ....မေရရာတဲ့ၾကင္နာမွုေတြနဲ႕
ရင္ခုန္မွုေတြ အထေျမွာက္ေအာင္
တစ္ခ်က္ေသာ ဆြဲေဆာင္မွုနဲ႕
တစ္သက္လုံး သိမ္းသြင္းလုိက္တာလား
ႏွလုံးသားအေနခက္ေအာင္ေတာ့
ဆုိးဆုိးရြားရြားၾကီး မလုပ္လုိက္ပါနဲ႕
ရုိးရုိးသားသား ခ်စ္ခဲ့လို႔ပါ...........

ခ်စ္သူ......မုန္းဖုိ႕အစဥ္ ၾကိဳးစားတုိင္းလဲ
ရုန္းလို႔ ပင္မရတဲ့ေႏွာင္ၾကိဳးက
တုိးလို႔ ပင္ရစ္တြယ္ေနေတာ႕့
ရံႈးဖို႔ အစဥ္ျဖစ္လာရျပီေပါ႕့.....
ဒုိ႕--------ရံႈးနုိင္ပါတယ္
ဒုိ႕--------မမုန္းနုိင္ဘူးေနာ္.......

ခ်စ္သူရယ္.......
မာယာေတြနဲ႔ မျပဳစားလုိက္ပါနဲ႕
ကုစားဖို႔ ေဆးမရွိလုိ႕
မုသားနဲ႔ပဲ ေျပာေျပာေပးပါ
ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္လုိ႕!
ၾကားခ်င္ေနတယ္ ဒါေပမယ္႕
မ၀ံ့မရဲ ရင္ထဲကေျပာလုိက္တယ္
အဟုတ္လားတဲ႕!

ျဖစ္ပါေစ......
ခ်စ္တာေတြတကယ္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ေတာ႕
လစ္ဟာေန ႏွလုံးသားကုိ အဆိပ္သြင္းလုိ႕
ေသမင္းကုိအေၾကာင္းၾကားျပီး
ေသဖို႔႕ၾကိဳးစားလုိက္မယ္ေနာ္........

ေပ်ာ္မွာပါ ငါစ်ာပနမွာ
မင္းမ်က္ရည္က်ခဲ့ရင္ေပါ႕......
ဆုေတာင္းလုိက္မယ္ ေႏွာင္သံသရာမွာ
ငါပဲခ်စ္ရပါေစေတာ႕
ကဲ.....ငါပဲရုုးရပါေစေတာ႕------